Obiekt w Pątnowie Legnickim zlokalizowano na płaskim polu, w obrębie doliny Kaczawy, ok. 0,25-0,3 km na południowy wschód od wschodniego krańca wsi. Obiekt niemal całkowicie zniszczony podczas prac związanych z regulacją Kaczawy. Na podstawie danych archiwalnych wiadomo, że było to okazałe założenie dwuczłonowe, którego głównym elementem był nasyp o planie prostokąta i wymiarach u podstawy ok. 45 x 50 m i wysokości ok. 1 m. Na podstawie zabytków pozyskanych z powierzchni i badań amatorskich obiekt datowano na XIV-XV w.
| Lokalizacja | woj. dolnośląskie, pow. legnicki, gm. Kunice |
|---|---|
| Współrzędne | 51.243179 N, 16.227777 E |
| Obszar AZP | 77-21 |
| Chronologia | pełne średniowiecze, późne średniowiecze |
| Autorzy | Dominik Nowakowski |
| Data udostępnienia | 26.12.2023 |
Jak cytować?
Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach
Opis
Przynależność administracyjna
Obecna: Pątnów Legnicki (Panten, Kr. Liegnitz, MBl. 2762), gm. Kunice, pow. legnicki, woj. dolnośląskie; stan. nr 1, AZP 2/77-21
Przynależność historyczna: księstwo legnickie
Lokalizacja
Na płaskim polu, w obrębie doliny Kaczawy, ok. 0,25-0,3 km na SE od E krańca wsi.
Wybór źródeł do dziejów miejscowości i dóbr ziemskich:
- 1362 – książę Ludwik I brzeski wystawił dokument w Panthenau (UbSL, s. 158)
- 1427 – Hincza von Panthenaw, starosta legnicki (CDS, XXXV, s. 78)
- 1448 – Panthen (SRS, XII, s. 102)
Opis obiektu
Obiekt został niemal całkowicie zniszczony podczas prac związanych z regulacją Kaczawy. Z dostępnych danych archiwalnych wynika, że był to okazałe założenie dwuczłonowe. Jego głównym elementem był nasyp o planie prostokąta, o wymiarach u podstawy około 45 x 50 metrów i wysokości około 1 metra. Kopiec otoczony był obwodem obronnym, składającym się z podwójnego systemu fos i wałów. Fosa wewnętrzna miała szerokość około 8 metrów, wał około 16-18 metrów, a fosa zewnętrzna około 6 metrów.
Z wykonanego w okresie międzywojennym zdjęcia lotniczego wynika, że do fosy zewnętrznej przylegał kolejny wał o znacznej szerokości rozsypiska. Fosę wewnętrzną przy południowo-zachodnim narożniku przecinała wąska ziemna grobla. Od strony wschodniej do fosy wewnętrznej przylegał drugi człon założenia, założony na planie trapezu o długości około 65-70 metrów i szerokości około 30-60 metrów.
Podczas badań prowadzonych w 1904 roku na majdanie stwierdzono warstwę kulturową o miąższości około 1 metra, w której zalegały węgle drzewne, przepalone cegły, fragmenty ceramiki, liczne gwoździe, kości zwierzęce oraz grot bełtu. Na podstawie pozyskanych z powierzchni oraz z badań amatorskich materiałów, obiekt datowany jest na XIV-XV wiek.
Ilustracje
Ilustracje
Literatura
Wzmianki konkretnie o tym obiekcie
Hellmich 1930, s. 45; Kaźmierczyk, Trudzik 1962, s. 24-25; Antoniewicz, Wartołowska 1964, s. 40; Pawłowski 1978, s. 305; Prus 2007, s. 90; Nowakowski 2017, s. 383-384
Mapa grodzisk w Polsce Journal Article
In: Wrocław, pp. 29, 1964.
Schlesische Wehranlagen Journal Article
In: Altschlesien, vol. 3, pp. 40–41, 1930.
Śląskie obiekty typu motte. Studium archeologiczno-historyczne Book
2017.
Grody stożkowate, ostrosłupowe i wieże mieszkalno-obronne na Śląsku w średniowieczu PhD Thesis
KHASiT Politechniki Wrocławskiej, 1978.
Katalog publikowanych stanowisk archeologicznych Dolnego Śląska, cz. 2: Katalog publikowanych stanowisk archeologicznych z terenu byłego województwa legnickiego do 1982 roku Book
2007.
CDS XXXV = Codex Diplomaticus Silesiae, Die Inventare der nichtsstaatlichen Archive Schlesiens. Kreis Jauer, Bd. XXXV Collection
Priebatsch's Buchhandlung, Breslau, 1930.
SRS X = Scriptores Rerum Silesiacarum, t. X: Annales Glogovienses bis zum Jahre 1493 nebst urkundlichen Beilagen Collection
Breslau, 1887, (używany skrót również 'Annales…').
UbSL = Urkundenbuch der Stadt Liegnitz und ihres Weichbildes bis zum Jahre 1455 Collection
Liegnitz, 1866.
