Prusice, położone w powiecie trzebnickim, były ważnym ośrodkiem w średniowieczu, należącym kolejno do księstw wrocławskiego, głogowskiego i oleśnickiego. W obrębie murów miejskich, we wschodniej części miasta, istniała bliżej nieokreślona warownia, która prawdopodobnie w XIV lub XV wieku została przekształcona w murowany zamek. Do dziś niestety nie zachował się żaden ślad po tym obiekcie.
Lokalizacja | woj. dolnośląskie, pow. trzebnicki, gm. Prusice |
---|---|
Współrzędne | 51.370556 N, 16.962222 E |
Obszar AZP | 74-28 |
Chronologia | pełne średniowiecze, późne średniowiecze, wczesna nowożytność, nowożytność |
Autorzy | Dominik Nowakowski |
Data udostępnienia | 20.09.2024 |
Jak cytować?
Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach
Opis
Przynależność administracyjna i toponomastyka
Obecna: Prusice (niem. Prausnitz), gm. Prusice, pow. trzebnicki, woj. dolnośląskie
Przynależność historyczna: księstwo wrocławskie, księstwo głogowskie, księstwo oleśnickie
Lokalizacja
W obrębie murów miejskich, we wschodniej części miasta.
Wybór źródeł do dziejów miasta i obiektu
- 1253 – wzmiankowane forum Prusicz (SUb, III, nr 565, falsyfikat)
- 1287-1306 – Gebhard z Prusic (SUb, V, nr 362, 400; VI, nr 272, 294; RS 2892)
- 1288 – Jagna, Ewa i Sara, córki komesa Zbyluta, przekazały należny im dział w Prusicach swoim braciom Gebhardowi i Janowi (SUb, V, nr 400; LuBS, II, s. 3)
- 1288-1315 – Jan z Prusic (SUb, V, nr 400; VI, nr 294; RS 3535)
- 1296 – Henryk III głogowski sprzedał dziedzicznemu panu Prusic Gebhardowi połowę miasteczka z parcelą (Gehöft) i sadem, którą to część książę otrzymał w wyniku zamiany dokonanej z bratem Gebharda Janem (SUb, VI, nr 272; LuBS, II, s. 8-9)
- 1317 – Bolesław oleśnicki potwierdził Henrykowi Bibersteinowi posiadanie na zasadzie zastawu miasta Prusice (LuBS, II, s. 9-10; RS 3658)
- 1322 – miasto jako zastaw należało do Henryka VI wrocławskiego (Haeusler 1883, s. 346)
- 1326 – Hoyger von Prittwitz jako opiekun Elżbiety, córki Ingrama ze Żmigrodu i jej majątku, na który składała się trzecia część miasta Prusice (LuBS, II, s. 15-16; RS 4598)
- 1329 – Jan Luksemburski obiecał Konradowi I oleśnickiemu zwrot miast, które ten wcześniej przekazał Henrykowi VI wrocławskiemu lub wypłatę odszkodowania (LuBS, II, s. 21-22; RS 4846)
- 1334 – Berta wdowa po Gebhardzie z Prusic zawarła z Henrykiem Bibersteinem w imieniu swoim i dzieci układ w sprawie dóbr w Prusicach (LuBS, II, s. 22-23; RS 5396)
- 1336 – Agnieszka, córka Jana dziedzicznego pana Prusic syna Gebharda, sprzedała Henrykowi Bibersteinowi swój dział w miasteczku i wszystkie należące do niego dobra (RS 5577)
- 1340 – Persiwal von Prittwitz wraz z żoną i córką zgłaszał pretensje odnośnie praw do miasteczka (LuBS, II, s. 28; RS 7405)
- 1343-1345 – Henryk Biberstein z Prusic (LuBS, I, s. 324; II, s. 29; RŚl, I, nr 46, 157)
- 1368 – Henryk Biberstein sprzedał Konradowi II oleśnickiemu należącą do niego połowę miasta z dworem (hove) (LuBS, II, s. 38-39)
- 1368 – Gunther Biberstein sprzedał Konradowi II oleśnickiemu należącą do niego połowę miasta (LuBS, II, s. 39-40)
- 1419 – Konrad VI ścinawsko-wołowski zastawił miasto wrocławskiej kapitule katedralnej (LuBS, II, s. 45-46)
- 1459 – król Jerzy z Podiebradów potwierdził książętom oleśnickim Konradowi IX Czarnemu i Konradowi X Białemu ich posiadłości, w tym Prusice (LuBS, II, s. 60)
- 1490 – książę oleśnicki Konrad X Biały przekazał swoje ziemie, w tym Prusice, książętom legnicko-brzeskim (LuBS, II, s. 100-102)
- 1492-1494 – król Władysław Jagiellończyk przekazał miasteczko swojemu komornikowi Zygmuntowi von Kurzbach (LuBS, II, s. 104, 106)
- 1514 – król Władysław Jagiellończyk potwierdził posiadłości Zygmunta von Kurzbach, wolnego pana na Żmigrodzie i Miliczu, wśród których znajdowało się miasteczko Prusice (LuBS, II, s. 116-118)
- 1592 – miasteczko kupił Adam von Schaffgotsch (Müller 1837, s. 270)
Opis obiektu
Bliżej nieokreślona warownia średniowieczna zbudowana we wschodniej części miasta lokacyjnego, w obrębie obwarowań. Prawdopodobnie w drugiej połowie XIV lub w XV wieku wzniesiono zamek murowany. Być może prace budowlane z użyciem cegły prowadzono w końcu XV wieku, równolegle z budową kościoła parafialnego i ratusza. Zamek zniszczył pożar w 1529 roku, a na jego miejscu w drugiej połowie XVII wieku wzniesiono barokową rezydencję, której wygląd ukazują ryciny F.B. Wernera. Był to okazały trójskrzydłowy dwór na planie litery „U”, zbudowany w linii fortyfikacji miejskich. Obiekt uległ zniszczeniu w 1806 roku, po czym był sukcesywnie rozbierany. Relikty założenia były czytelne na powierzchni jeszcze po 1945 roku, po czym zostały ostatecznie rozebrane w związku z budową szkoły.
Chronologia
Na podstawie źródeł pisanych prawdopodobnie niewielka warownia panów z Prusic i rodziny von Biberstein z końca XIII – 1 poł. XIV w.; 1368-1492 zamek książąt oleśnickich.
Ilustracje
Ilustracje
Literatura
Wzmianki konkretnie o tym obiekcie
Müller 1837, s. 270; Bimler 1942, s. 73; Guerquin 1957, s. 70; Pilch 1978, s. 209; Grundmann 1982, s. 160; Guerquin 1984, s. 261; Kajzer, Kołodziejski, Salm 2001, s. 402; SUb, III, nr 565; SUb, V, nr 362, 400; SUb, VI, nr 272, 294; LuBS, I, s. 324; LuBS, II, s. 3-118; RS 2892, 3535, 3658, 4598, 4846, 5396, 5577, 7405; RŚl, I, nr 46, 157.
Die schlesischen Massiven Wehrbauten, Bd. III: Fürstentum Oels-Wohlau Book
Breslau, 1942.
Burgen, Schlösser und Gutshäuser in Schlesien, Bd. 1. Die mittelalterlichen Burgruinen und Wohntürme Book
Frankfurt am Main, 1982.
Zamki śląskie Book
Warszawa, 1957.
Zamki w Polsce Book
Warszawa, 1984.
Leksykon zamków w Polsce Book
Warszawa, 2001.
Vaterländische Bilder, in einer Geschichte und Beschreibung der alten Burgfesten und Ritterschlösser Schlesiens Book
Glogau, 1837.
Zabytki architektury Dolnego Śląska Book
Wrocław, 1978.
CDS XVIII = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur Schlesischen Geschichte 1316-1326, Bd. XVIII Collection
Breslau, 1898, (używany również skrót 'RS' lub 'RS V').
CDS XXII = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur Schlesischen Geschichte 1327-1333, Bd. XXII Collection
Breslau, 1903, (używany również skrót 'RS').
CDS XXIX = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur schlesischen Geschichte 1334-1337, Bd. XXIX Collection
Breslau, 1923, (używany również skrót 'RS').
CDS XXX = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur schlesischen Geschichte 1338-1342, Bd. XXX Collection
Breslau, 1925.
LuB 1 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter, Bd. 1 Collection
Leipzig, 1881, (Publicationen aus den königlichen preußischen Staatsarchiven Bd. 7; alternatywne skróty: LuBS, LBuS).
LuB 2 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter. Bd. 2 Collection
Leipzig, 1883, ( alternatywne skróty: LuBS, LBuS).
SUB III = Schlesisches Urkundenbuch. Tom III Collection
Köln, 1984.
SUb V = Schlesisches Urkundenbuch. Tom V: 1282-1290 Collection
Köln-Weimar-Wien, 1993.
SUb VI = Schlesisches Urkundenbuch. Tom VI: 1291-1300 Collection
Köln, 1998.
RŚl I = Regesty śląskie. T. I, 1343-1348 Collection
Wrocław, 1975.