Sułów, st. 6 (gm. Milicz), motte

Zamek w Sułowie położony był na niewielkim wyniesieniu, w podmokłej dolinie Baryczy, między jej korytem a młynówką, ok. 0,5 km na południe od centrum wsi. Obecnie znacznie przekształcony i słabo czytelne są w terenie relikty średniowiecznego zamku. Podczas badań powierzchniowych prowadzonych w różnych okresach na terenie stanowiska znaleziono fr. ceramiki datowane na XIV–XVII w.

Lokalizacjawoj. dolnośląskie, pow. milicki, gm. Milicz
Współrzędne51.494246 N, 17.169460 E
Obszar AZP72-30
Chronologiapóźne średniowieczenowożytność
AutorzyDominik Nowakowski
Data udostępnienia31.12.2023
SUŁÓW, zbliżenie na fragment północnego muru obwodowego wg fotografii z lat 20. XX w. (za Gottschalk 1927)
SUŁÓW, zbliżenie na fragment północnego muru obwodowego wg fotografii z lat 20. XX w. (za Gottschalk 1927)

Jak cytować?

Nowakowski Dominik. Sułów, st. 6 (gm. Milicz), motte, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/sulow-st-6-gm-milicz-motte/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/]. Data dostępu: 06.12.2025.

Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach

Opis

Przynależność administracyjna

Obecna: Sułów (Sulau, Kr. Militsch), gm. Milicz, pow. milicki, woj. dolnośląskie; stan. nr 6, AZP 101/72-30

Przynależność historyczna: księstwo oleśnickie, wolne państwo stanowe żmigrodzko-milickie

Lokalizacja

Zamek położony był na niewielkim wyniesieniu, w podmokłej dolinie Baryczy, między jej korytem a młynówką, ok. 0,5 km na S od centrum wsi.

Wybór źródeł do dziejów miejscowości i dóbr ziemskich:

  • 1351 – bracia Konrad i Wolfhard zw. Zulow pokwitowali księciu Konradowi I oleśnickiemu 13 grzywien za Sułów (LuBS, II, s. 31)
  • 1393 – Johannes de Wird, starosta w Sułowie (AAWr., A 18)
  • 1394 – dokument w Sułowie wystawił książę Konrad II oleśnicki (Gottschalk 1927)
  • 1459 – Jerzy z Podiebradów potwierdził książętom oleśnickim Konradowi i Konradowi Białemu ich posiadłości, w tym Sułów (LuBS, II, s. 60)
  • 1479 – układ między Maciejem Korwinem a księciem Konradem X Białym w sprawie przejęcia po śmierci Konrada jego ziem, z zastrzeżeniem, że zamki (schlosser) Żmigród, Wąsosz, Sułów i Milicz miały być mu już udostępnione (LuBS, II, s. 91-93)
  • 1490 – książę oleśnicki Konrad X Biały przekazał swoje ziemie, w tym Sułów, książętom legnicko-brzeskim (LuBS, II, s. 100-102)
  • 1495 – król Władysław Jagiellończyk przyrzekł przekazanie ziem zmarłego Konrada X oleśnickiego, w tym miasteczka Sułów, księciu Henrykowi ziębickiemu (LuBS, II, s. 109-113)
  • 1499 – Albrecht Soppke von Sawl mieszkający w Wąsoszu (LuBS, I, s. 289)
  • 1512 – książę ziębicko-oleśnicki Karol I Albrecht sprzedał swojemu szwagrowi Zygmuntowi von Kurzbach, wolnemu panu na Żmigrodzie i Miliczu, prawo dziedzicznego użytkowania zamku Sułów (Erbsitz auf dem Schlosse) (LuBS., II, s. 114)
  • 1514 – król Władysław Jagiellończyk potwierdził posiadłości Zygmunta von Kurzbach, wolnego pana na Żmigrodzie i Miliczu, wśród których wymieniono Sułów (LuBS, II, s. 116-118)
  • 1521 – król Ludwik węgierski potwierdził Janowi von Kurzbach przypadające mu w wyniku podziału majątku ziemie, w tym zamek (gesloss) Sułów (LuBS, II, s. 119-120)

Opis obiektu

Obecnie relikty średniowiecznego zamku są znacznie przekształcone i słabo czytelne w terenie. Jeszcze w okresie międzywojennym na powierzchni czytelny był północny odcinek kamienno-ceglanego muru kurtynowego o wysokości 1-1,5 metra. Do tego muru od strony wschodniej dochodził pod kątem prostym odcinek wału, który być może krył dalsze pozostałości muru. W murze czytelne były relikty szczelinowych otworów strzelniczych.

Założenie miało regularny plan zbliżony do kwadratu o boku długości 40 metrów. Po popadnięciu w ruinę, obiekt ten służył jako źródło materiałów budowlanych. Podczas badań powierzchniowych, prowadzonych w różnych okresach na terenie stanowiska, znaleziono fragmenty ceramiki. Te fragmenty datowane są na okres od XIV do XVII wieku.

Ilustracje

Ilustracje

Literatura

Wzmianki konkretnie o tym obiekcie

Lutsch 1889, s. 595; Gottschalk 1927; Bimler 1942, s. 74; Guerquin 1957, s. 74-75; Guerquin 1984, s. 293; Weczerka 1977, s. 526; Pilch 1978, s. 254-255; Grundmann 1982, s. 165; Kajzer, Kołodziejski, Salm 2001, s. 471

Bimler K

Die schlesischen Massiven Wehrbauten, Bd. III: Fürstentum Oels-Wohlau Book

Breslau, 1942.

BibTeX

Gottschalk J

Die alte Burg bei Sulau Journal Article

In: Illustrierte Monatsbeilage zum Militscher Kreis- und Stadtblatt, no. 3, 1927.

BibTeX

Grundmann G

Burgen, Schlösser und Gutshäuser in Schlesien, Bd. 1. Die mittelalterlichen Burgruinen und Wohntürme Book

Frankfurt am Main, 1982.

BibTeX

Guerquin B

Zamki śląskie Book

Warszawa, 1957.

BibTeX

Guerquin B

Zamki w Polsce Book

Warszawa, 1984.

BibTeX

Kajzer J; Kołodziejczyk S; Salm J

Leksykon zamków w Polsce Book

Warszawa, 2001.

BibTeX

Lutsch H

Verzeichnis der Kunstdenkmäler der Provinz Schlesien: Bd. II, Kunstdenkmäler des Regierungsbezirks Breslau Book

Breslau, 1889.

BibTeX

Pilch J

Zabytki architektury Dolnego Śląska Book

Wrocław, 1978.

BibTeX

Grünhagen C; Markgraf H (Ed.)

LuB 1 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter, Bd. 1 Collection

Leipzig, 1881, (Publicationen aus den königlichen preußischen Staatsarchiven Bd. 7; alternatywne skróty: LuBS, LBuS).

BibTeX

Grünhagen C; Markgraf H (Ed.)

LuB 2 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter. Bd. 2 Collection

Leipzig, 1883, ( alternatywne skróty: LuBS, LBuS).

BibTeX

Weczerka H

Handbuch der Historischen Stätten – Schlesien Book

Stuttgart, 1977.

BibTeX

Lokalizacja