Zamek w Sułowie położony był na niewielkim wyniesieniu, w podmokłej dolinie Baryczy, między jej korytem a młynówką, ok. 0,5 km na południe od centrum wsi. Obecnie znacznie przekształcony i słabo czytelne są w terenie relikty średniowiecznego zamku. Podczas badań powierzchniowych prowadzonych w różnych okresach na terenie stanowiska znaleziono fr. ceramiki datowane na XIV–XVII w.
| Lokalizacja | woj. dolnośląskie, pow. milicki, gm. Milicz |
|---|---|
| Współrzędne | 51.494246 N, 17.169460 E |
| Obszar AZP | 72-30 |
| Chronologia | późne średniowiecze, nowożytność |
| Autorzy | Dominik Nowakowski |
| Data udostępnienia | 31.12.2023 |
Jak cytować?
Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach
Opis
Przynależność administracyjna
Obecna: Sułów (Sulau, Kr. Militsch), gm. Milicz, pow. milicki, woj. dolnośląskie; stan. nr 6, AZP 101/72-30
Przynależność historyczna: księstwo oleśnickie, wolne państwo stanowe żmigrodzko-milickie
Lokalizacja
Zamek położony był na niewielkim wyniesieniu, w podmokłej dolinie Baryczy, między jej korytem a młynówką, ok. 0,5 km na S od centrum wsi.
Wybór źródeł do dziejów miejscowości i dóbr ziemskich:
- 1351 – bracia Konrad i Wolfhard zw. Zulow pokwitowali księciu Konradowi I oleśnickiemu 13 grzywien za Sułów (LuBS, II, s. 31)
- 1393 – Johannes de Wird, starosta w Sułowie (AAWr., A 18)
- 1394 – dokument w Sułowie wystawił książę Konrad II oleśnicki (Gottschalk 1927)
- 1459 – Jerzy z Podiebradów potwierdził książętom oleśnickim Konradowi i Konradowi Białemu ich posiadłości, w tym Sułów (LuBS, II, s. 60)
- 1479 – układ między Maciejem Korwinem a księciem Konradem X Białym w sprawie przejęcia po śmierci Konrada jego ziem, z zastrzeżeniem, że zamki (schlosser) Żmigród, Wąsosz, Sułów i Milicz miały być mu już udostępnione (LuBS, II, s. 91-93)
- 1490 – książę oleśnicki Konrad X Biały przekazał swoje ziemie, w tym Sułów, książętom legnicko-brzeskim (LuBS, II, s. 100-102)
- 1495 – król Władysław Jagiellończyk przyrzekł przekazanie ziem zmarłego Konrada X oleśnickiego, w tym miasteczka Sułów, księciu Henrykowi ziębickiemu (LuBS, II, s. 109-113)
- 1499 – Albrecht Soppke von Sawl mieszkający w Wąsoszu (LuBS, I, s. 289)
- 1512 – książę ziębicko-oleśnicki Karol I Albrecht sprzedał swojemu szwagrowi Zygmuntowi von Kurzbach, wolnemu panu na Żmigrodzie i Miliczu, prawo dziedzicznego użytkowania zamku Sułów (Erbsitz auf dem Schlosse) (LuBS., II, s. 114)
- 1514 – król Władysław Jagiellończyk potwierdził posiadłości Zygmunta von Kurzbach, wolnego pana na Żmigrodzie i Miliczu, wśród których wymieniono Sułów (LuBS, II, s. 116-118)
- 1521 – król Ludwik węgierski potwierdził Janowi von Kurzbach przypadające mu w wyniku podziału majątku ziemie, w tym zamek (gesloss) Sułów (LuBS, II, s. 119-120)
Opis obiektu
Obecnie relikty średniowiecznego zamku są znacznie przekształcone i słabo czytelne w terenie. Jeszcze w okresie międzywojennym na powierzchni czytelny był północny odcinek kamienno-ceglanego muru kurtynowego o wysokości 1-1,5 metra. Do tego muru od strony wschodniej dochodził pod kątem prostym odcinek wału, który być może krył dalsze pozostałości muru. W murze czytelne były relikty szczelinowych otworów strzelniczych.
Założenie miało regularny plan zbliżony do kwadratu o boku długości 40 metrów. Po popadnięciu w ruinę, obiekt ten służył jako źródło materiałów budowlanych. Podczas badań powierzchniowych, prowadzonych w różnych okresach na terenie stanowiska, znaleziono fragmenty ceramiki. Te fragmenty datowane są na okres od XIV do XVII wieku.
Ilustracje
Ilustracje




Literatura
Wzmianki konkretnie o tym obiekcie
Lutsch 1889, s. 595; Gottschalk 1927; Bimler 1942, s. 74; Guerquin 1957, s. 74-75; Guerquin 1984, s. 293; Weczerka 1977, s. 526; Pilch 1978, s. 254-255; Grundmann 1982, s. 165; Kajzer, Kołodziejski, Salm 2001, s. 471
Die schlesischen Massiven Wehrbauten, Bd. III: Fürstentum Oels-Wohlau Book
Breslau, 1942.
Die alte Burg bei Sulau Journal Article
In: Illustrierte Monatsbeilage zum Militscher Kreis- und Stadtblatt, no. 3, 1927.
Burgen, Schlösser und Gutshäuser in Schlesien, Bd. 1. Die mittelalterlichen Burgruinen und Wohntürme Book
Frankfurt am Main, 1982.
Zamki śląskie Book
Warszawa, 1957.
Zamki w Polsce Book
Warszawa, 1984.
Leksykon zamków w Polsce Book
Warszawa, 2001.
Verzeichnis der Kunstdenkmäler der Provinz Schlesien: Bd. II, Kunstdenkmäler des Regierungsbezirks Breslau Book
Breslau, 1889.
Zabytki architektury Dolnego Śląska Book
Wrocław, 1978.
LuB 1 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter, Bd. 1 Collection
Leipzig, 1881, (Publicationen aus den königlichen preußischen Staatsarchiven Bd. 7; alternatywne skróty: LuBS, LBuS).
LuB 2 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter. Bd. 2 Collection
Leipzig, 1883, ( alternatywne skróty: LuBS, LBuS).
Handbuch der Historischen Stätten – Schlesien Book
Stuttgart, 1977.
















![SZCZODRE, cieniowany model reliefu otoczenia stanowiska (oprac. M. Legut-Pintal, P. Rajski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-SA 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2024/09/szczodre-122_3-300x228.jpg)
