Obiekt w Grzędach położony jest wśród podmokłych łąk śródgórskiej doliny, został wzniesiony z łamanego kamienia (czerwonego zlepieńca) na zaprawie wapiennej. Zamek po raz pierwszy wzmiankowany jest w 1355 r., natomiast miał zostać zniszczony w 1437 r.
Lokalizacja | woj. dolnośląskie, pow. wałbrzyski, gm. Czarny Bór |
---|---|
Współrzędne | 50.7387634 N, 16.1476308 E |
Obszar AZP | 87-20 |
Chronologia | średniowiecze |
Autorzy | Artur Boguszewicz |
Data udostępnienia | 25.06.2024 |
Jak cytować?
Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach
Opis
Przynależność administracyjna i toponomastyka
- od 1321 księstwo świdnickie, do 1741 w obrębie dystryktu kamiennogórskiego (Weichbild Landeschut); 1741-1945 Landkreis Landeschut, 1945-1975 województwo wrocławskie, 1975-1998 województwo wałbrzyskie
- historyczne nazwy miejscowości: ok. 1300 – Conroczwalde, 1324 – Conradiswalde
- historyczne nazwy obiektu: 1355 – Cunatswalde/Cunradiswalde, 1364 – Conradswalde, 1374 – haus und festen Cunradiswalde des weichbildes Landishutte mit dem vorwerke, das vor dem haus liegt, 1374 – Cunradiswalde, 1375 – altare quoddam in honore sancte Hedewigis in castro Conradiswalde in quodam capella ibidem
Kontekst przestrzenny, rozplanowanie, stan zachowania obiektu
Obiekt znajduje się na terenie podmokłych łąk śródgórskiej doliny. Składa się z czworobocznego założenia o wymiarach 50 x 60 m, w którego centrum znajduje się kopiec po ruinach murowanej budowli, prawdopodobnie wieży mieszkalnej. Otacza go fosy o szerokości 10-20 m i głębokości około 1,5 m, powtarzająca kształt głównego założenia. Jedyne czytelne elementy budowli to fragment prostej ściany od strony wschodniej. Obiekt został wzniesiony z łamanego kamienia (czerwonego zlepieńca), z użyciem wapiennej zaprawy.
Dzieje własności dóbr ziemskich i obiektu na podstawie przyczynków źródłowych
Wieś Conradiswalde w latach 1324-1327 była posiadłością Heidenreicha de Predel. Zamek po raz pierwszy wspomniano w 1355 roku, gdy Bolko II zajął go w ramach szerszej akcji przeciwko zbuntowanym zamkom w okolicach dzisiejszego Wałbrzycha. Nie ma jednak źródeł pisanych potwierdzających, kto był wówczas właścicielem zamku, choć prawdopodobnie nie należał on do rodziny von Predel.
W kwietniu 1364 roku zamek znalazł się wśród posiadłości Bolka II. Jeszcze w tym samym roku, 9 września, Bolko II nadał zamek Cunradiswalde, pobliski folwark oraz miejscowość Libenow braciom Hansowi, Ulrykowi, Henrykowi, Fryderykowi i Albrechtowi Hackebornom za ich wierną służbę. Książę podkreślił, że nabył te dobra rok wcześniej, jednak nie wymienił poprzedniego właściciela. W 1374 roku Henryk i Fryderyk von Hakenborn sprzedali te posiadłości Mikołajowi i Klerykowi Bolcze oraz ich kuzynowi Mikołajowi vom Czeisberge. W skład nieruchomości wchodziła twierdza i folwark Liebenow.
Prawdopodobnie pierwszym nowym właścicielem zamku był Mikołaj Bolcze, którego wzmiankowano jako świadka dokumentu wystawionego w Konradowie 8 listopada 1374 roku. Po jego śmierci majątek przejął Kleryk Bolcze, który 24 stycznia 1375 roku zapisując czynsze na rzecz ołtarza św. Jadwigi w zamku Konradów, ku pamięci swego brata Mikołaja. Przed 1379 rokiem dobra te stały się własnością Půty z Častalovic, starosty kłodzkiego i ząbkowickiego oraz komornika króla Czech, który w tym roku sprzedał je Hermanowi von Zettritz. To on w 1383 roku wystawił w Grzędach dokument. Po nim dobra odziedziczyli synowie Hermana: Henryk, Konrad i Jorge. Po podziale majątku w 1399 roku zamek Konradów wraz z przyległościami przypadł Henrykowi. Zamek został zniszczony w 1437 roku.
Ilustracje
Ilustracje



Dokumentacja w ramach projektu „Od grodu do zamku“
![GRZĘDY,cieniowany model reliefu otoczenia stanowiska (oprac. M. Legut-Pintal, P. Rajski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-SA 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2024/07/grzedy-158_5-1024x742.jpg)
![GRZĘDY, cieniowany model reliefu otoczenia stanowiska (oprac. M. Legut-Pintal, P. Rajski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-SA 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2024/07/grzedy-158_0-1024x738.jpg)
![GRZĘDY,plan warstwicowy otoczenia stanowiska (oprac. M. Legut-Pintal, P. Rajski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-SA 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2024/07/grzedy-158_6-1024x791.jpg)
![GRZĘDY,plan warstwicowy otoczenia stanowiska (oprac. M. Legut-Pintal, P. Rajski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-SA 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2024/07/grzedy-158_3-1024x985.jpg)
![GRZĘDY,sky view factor (stopień widoczności nieba) otoczenia stanowiska na podstawie numerycznego modelu terenu (oprac. M. Legut-Pintal, P. Rajski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-SA 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2024/07/grzedy-158_7.jpg)
![GRZĘDY,sky view factor (stopień widoczności nieba) na podstawie numerycznego modelu terenu (oprac. M. Legut-Pintal, P. Rajski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-SA 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2024/07/grzedy-158_4.jpg)
![GRZĘDY, profil stanowiska (oprac. M. Legut-Pintal, P. Rajski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-SA 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2024/07/grzedy-158_2-1024x86.jpg)
![GRZĘDY, profil stanowiska (oprac. M. Legut-Pintal, P. Rajski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-SA 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2024/07/grzedy-158_1-1024x88.jpg)
Literatura
Wzmianki konkretnie o tym obiekcie
Adamska 2005, s. 249; Boguszewicz 2010, s. 214-216; Golinski 2003, s. 145-150; Guerquin 1957, s. 82; Guerquin 1974, s. 309-310; Kajzer 2001, s. 201; Muller 1837, s. 531; Treblin 1908, s. 129.
Corona Silesiae: zamki Piastów fürstenberskich na południowym pograniczu księstwa jaworskiego, świdnickiego i ziębickiego do połowy XIV wieku Book
2010.
Średniowieczny zamek w Bardzie Journal Article
In: Karkonosz, no. 3, pp. 6-12, 1987.
Wstępne wyniki badań zamku średniowiecznego w Bardzie Journal Article
In: Prace Naukowe Instytutu Historii Architektury, Sztuki i Techniki Politechniki Wrocławskiej, vol. 19, no. 9, pp. 99-109, 1988.
Bardo. Sprawozdanie z prac zabezpieczających, murarskich na zamku późnośredniowiecznym Technical Report
Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu, Delegatura w Wałbrzychu Wrocław, 1990, (maszynopis w Archiwum Dolnośląskiego Urzędu Ochrony Zabytków, Delegatura w Wałbrzychu, nr 2574).
Późnośredniowieczny zamek w Bardzie w świetle badań archeologicznych z lat 1982-1988 Journal Article
In: Studia Archeologiczne, vol. 20, pp. 163-201, 1991.
Miasta a polityka gospodarcza Henryka IV Book Chapter
In: Wachowski, K. (Ed.): Śląsk w czasach Henryka IV Prawego (=Wratislavia Antiqua, t.8), vol. 8, pp. 49-62, Wrocław, 2005.
Geschichtsquellen der Hussitenkriege Collection
Breslau, 1871.
Die Hussitenkämpfe der Schlesier 1420-1435 Collection
Breslau, 1872.
Badania, rekonstrukcja i konserwacja odkrytych reliktów zamku rycerskiego w Górach Bardzkich koło Barda Book Chapter
In: Antoniewicz, M. (Ed.): Zamki i przestrzeń społeczna w Europie środkowej i wschodniej, pp. 484-490, Warszawa, 2002.
Relikty zamku rycerskiego odkryte w Górach Bardzkich koło Barda Book Chapter
In: Różycka-Rozpędowska, E.; Chorowska, M. (Ed.): Nie tylko zamki, pp. 103-107, Wrocław, 2005.
Janowiec koło Barda – dawny ośrodek górniczy, w świetle badań archiwalnych terenowych, inwentaryzacyjnych i dendrochronologicznych Journal Article
In: Hereditas Minariorum, vol. 1, pp. 9-28, 2014.