Zamek Hummel (Hummelschlos) w Dzierżoniowie był średniowieczną siedzibą książęcą, wzmiankowaną od końca XIII wieku. Usytuowany w południowej części miasta, przy ul. Przedmieście, stał obok kościoła parafialnego. Po okresie rozkwitu w czasach Piastów Śląskich uległ stopniowej ruinie – już w 1422 r. określany był jako „wuehste burgstal”, a pozostałości murowanego pałacu widoczne były jeszcze na początku XIX w.
Lokalizacja | woj. dolnośląskie, pow. dzierżoniowski, gm. Dzierżoniów |
---|---|
Współrzędne | 50.725756, 16.652673 |
Obszar AZP | 88-25 |
Chronologia | późne średniowiecze, nowożytność |
Autorzy | Dagmara Adamska, Artur Boguszewicz, Małgorzata Chorowska |
Data udostępnienia | 10.05.2025 |
Jak cytować?
Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje etc. – jak w podpisach
Opis
Przynależność administracyjna i toponomastyka
- 1247–1291: księstwo wrocławskie
- 1291–1321: księstwo fürstenberskie
- 1321–1337: księstwo ziębickie
- 1367–1741: księstwo świdnickie
- 1258–1741: dystrykt dzierżoniowski (Weichbild Reichenbach); 1741–1945: powiat dzierżoniowski (Landkreis Reichenbach)
- 1945–1975: województwo wrocławskie; 1975–1998: województwo wałbrzyskie
Historyczne nazwy miejscowości i obiektu: Richinbach (1258) – Dzierżoniów (1946); zamek: Hummel (1743) – Humel (1790)
Kontekst przestrzenny, rozplanowanie, stan zachowania obiektu
Dzierżoniów już w 1258 r. był lokalnym ośrodkiem osadniczym, w którym znajdował się kościół parafialny (SUB III, nr 264; Cetwiński 1991, s. 285–299). Wyniki badań archeologicznych wskazują, że osada została założona na surowym korzeniu ok. połowy XIII w. przez kolonistów z Zachodu. Najpewniej też z wiejskim etapem funkcjonowania miejscowości należy wiązać zabudowania biegnące wzdłuż osi wschód–zachód, w tym podobnie zorientowaną farę (Boguszewicz 2009, s. 11–12). Lokacja miasta wraz z wprowadzeniem układu kwartalnego nastąpiła najpóźniej przed 1284 r., gdy odnotowane zostały wszystkie atrybuty rozwiniętego ośrodka miejskiego, takie jak rada i ława, wójt dziedziczny, jatki i targ oraz obwód obronny z „Bramą Piławską” (SUB V, nr 164; Cetwiński 1991, s. 298–299). Wzmianka o bramie miejskiej stanowi najstarsze świadectwo obecności zamku książęcego, ze względu na jego usytuowanie u wylotu odrynkowej ul. Świdnickiej. Według lokalnej tradycji w mieście funkcjonował też drugi zamek, zwany Hummel, należący do wójtów dzierżoniowskich. Znajdował się on w południowej ćwiartce miasta, na wysokości dzisiejszych budynków przy ul. Przedmieście nr 27 i 29, tuż za kościołem parafialnym, co może wskazywać na starszeństwo siedziby wójtowskiej względem książęcej. Przemawia za tym także wysoka pozycja i awans społeczny Reichenbachów – tutejszych wójtów dziedzicznych, współpracujących z władcami tych ziem w 2. poł. XIII w. (Cetwiński 1998, s. 54–60).
Wybór źródeł do dziejów miejscowości i obiektu
- 1290 – dokument landwójta Konrada (SUB V, nr 450).
- 1292 – dokument księcia Bolka I (SUB VI, nr 78).
- 1315–1325 – dokumenty księcia Bernarda, wzmianki o Hermanie Reichenbachu (RS 3506, 3637, 3655, 3732, 4061, 4064, 4401; CDS X, s. 79, 83).
- 1317–1322 – dokumenty Bernarda i Bolka II (RS 3650, 4222; CDS X, s. 89).
- 1317–1339 – dokumenty Bolka II (RS 3728, 4994, 5469, 6243).
- 1337 – Bolko II zapisuje miasto, dystrykt i zamek Janowi Luksemburskiemu (LuBS I, s. 488–489).
- 1356 – zamek w dokumencie Karola IV (LuBS I, s. 504).
- 1364 – układ Karola IV z Otto Brandenburskim (LuBS II, s. 508).
- 1369 – burgrabia Wassenrabe von der Czirle (LuBS I, s. 512; CDS XXVII, s. 177).
- 1392 – Henryk Czettritz, sędzia dworski i landwójt (LANDBUCH I, A 61; II, nr 1110, 1434).
- 1422 – Zygmunt Luksemburski sprzedaje miejsce po zamku Franciszkowi Peterswaldau (Hasse, s. 42).
- 1422 – przekazanie folwarków w lenno (APWr, Rep. 132a, nr 64).
- 1479 – Teodoryk Peterswaldau wykupuje lenno (Müller, s. 73).
- 1541 – rajcy Dzierżoniowa przeznaczają fundusze na remont (Hasse, s. 51).
Dzieje własności dóbr ziemskich i obiektu na podstawie przyczynków źródłowych
Zamek Hummel pojawia się w dokumentach już w 1290 r., kiedy landwójt Konrad wystawił akt w Dzierżoniowie, a w 1292 r. podobny dokument wydał książę Bolko I. W latach 1315–1325 księgi Bernarda wspominają o burgrabim Hermanie Reichenbachu, pełniącym funkcję landwójta dziedzicznego, a kolejne akta Bolka II potwierdzają obecność zamku do końca panowania Piastów.
W 1337 r. Bolko II zapisał miasto, dystrykt i zamek Janowi Luksemburskiemu, a późniejsze dokumenty Karola IV wielokrotnie odnoszą się do „burgstalu” dzierżoniowskiego. Już w 1422 r. zamek określany był jako „wuehste burgstal” – opuszczone miejsce po siedzibie książęcej.
Historia budowlana obiektu
Na planie Wernera zamek Hummel (oznaczony nr 7) został przedstawiony jako całkowita ruina. Około pół wieku później Sadebeck ukazał w tym miejscu pałac (Schloss) – wydłużony budynek dostawiony od wewnątrz do muru obronnego. Miały flankować go dwie baszty, będące jednocześnie łupinami muru miejskiego, a jego górną partię osłaniało blankowanie ganku. Pozostałości pałacu przetrwały do ok. 1810 r.
Na interesującym nas odcinku ul. Przedmiejskiej zachowało się natomiast aż sześć baszt łupinowych, z których środkowe mogły być związane z rzeczonym obiektem.
Literatura
Wzmianki konkretnie o tym obiekcie: Boguszewicz 2009, s. 9–34; Cetwiński 1991, s. 285–299; Cetwiński 1998, s. 54–60; Grundmann 1982, s. 161; Guerquin 1957, s. 46; Kajzer et al. 2001, s. 137; Lutsch 1889, s. 164–165; Müller 1837, s. 72–73; Pilch 2005, s. 69; SUB III, nr 264; SUB V, nr 164; SUB VI; RS, nr 3506, 3637, 3650, 3655, 3728, 3732, 4061, 4064, 4222, 4401, 4994, 5469, 6243; CDS X; CDS XXVII, s. 177; LuBS I, s. 488–489, 504, 512; LuBS II, s. 508; LANDBUCH I, A 61; LANDBUCH II, nr 1110, 1434; Hasse 1929, s. 42, 51
Beiträge zur Beschreibung Schlesien, Bd 5 Collection
Tramp, Johann Ernst, Brieg, 1785.
Corona Silesiae: zamki Piastów fürstenberskich na południowym pograniczu księstwa jaworskiego, świdnickiego i ziębickiego do połowy XIV wieku Book
2010.
Wstęp do archeologii historycznej Dzierżoniowa Book Chapter
In: Adamska, D.; Ligarski, S.; Przerwa, T. (Ed.): Dzierżoniów. Wieki Minione, pp. 9–34, Dzierżoniów, 2009.
Początki Dzierżoniowa (Rychbachu) Journal Article
In: Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka, vol. 46, no. 3, pp. 285–299, 1991.
Miasto i panowie von Reichenbach Book Chapter
In: Dąbrowski, S. (Ed.): Dzierżoniów. Zarys monografii miasta, pp. 54–60, Wrocław – Dzierżoniów, 1998.
Burgen, Schlösser und Gutshäuser in Schlesien, Bd. 1. Die mittelalterlichen Burgruinen und Wohntürme Book
Frankfurt am Main, 1982.
Zamki śląskie Book
Warszawa, 1957.
Leksykon zamków w Polsce Book
Warszawa, 2001.
Verzeichnis der Kunstdenkmäler der Provinz Schlesien: Bd. II, Kunstdenkmäler des Regierungsbezirks Breslau Book
Breslau, 1889.
Vaterländische Bilder, in einer Geschichte und Beschreibung der alten Burgfesten und Ritterschlösser Schlesiens Book
Glogau, 1837.
Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska Book
Warszawa, 2005.
CDS X = Codex Diplomaticus Silesiae, Surkunden des Kloster Kamenz, Bd. X Collection
Breslau, 1881.
CDS XVI = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur Schlesischen Geschichte 1301-1315, Bd. XVI Collection
Breslau, 1892, (używany również skrót 'RS' lub 'RSIV').
CDS XVIII = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur Schlesischen Geschichte 1316-1326, Bd. XVIII Collection
Breslau, 1898, (używany również skrót 'RS' lub 'RS V').
CDS XXVII = Codex Diplomaticus Silesiae, Die landständische Verfassung von Schweidnitz-Jauer zur Geschichte des Ständewesens in Schlesien, Bd. XXVII Collection
Bre2lau, 1912.
LANDBUCH I = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom I: 1366-1376 Collection
Poznań, 2000.
LuB 1 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter, Bd. 1 Collection
Leipzig, 1881, (Publicationen aus den königlichen preußischen Staatsarchiven Bd. 7; alternatywne skróty: LuBS, LBuS).
LuB 2 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter. Bd. 2 Collection
Leipzig, 1883, ( alternatywne skróty: LuBS, LBuS).
SUb VI = Schlesisches Urkundenbuch. Tom VI: 1291-1300 Collection
Köln, 1998.
Dzierżoniów, Kościół cmentarny, ob. pomocniczy, p.w. św. Trójcy Technical Report
Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa, nr 1741, Dolnośląskie Archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków, Delegatura w Wałbrzychu, 1991, (maszynopis w archiwum Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków, Delegatura w Wałbrzychu, Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa, nr 1741, Dolnośląskie).
Beytrage zur Beschreibung von Schlesien, Bd. V Book
Brieg, 1785.
Ilustracje
Ilustracje






