Kątki, gm. Marcinowice, pałac

Pałac w Kątkach stanowił pierwotnie folwark książęcy Bolka II i Agnieszki, jeden z dwóch odnotowanych we wsi w XIV wieku. Pod koniec tego stulecia przeszedł w ręce rycerstwa. Ze względu na zachowane fragmenty XIV-wiecznych murów bywa utożsamiany z późniejszym dworem obronnym rodziny von Messenau z Käntichen, na którego miejscu w 1860 roku wzniesiono obecny pałac.

Lokalizacjawoj. dolnośląskie, pow. świdnicki, gmina Marcinowice
Współrzędne50.8552117, 16.5930522
Obszar AZP85-24
Chronologiapełne średniowiecze, późne średniowiecze, nowożytność
AutorzyDagmara Adamska, Piotr Błoniewski, Artur Boguszewicz, Małgorzata Chorowska, Artur Kwaśniewski
Data udostępnienia21.04.2025

KĄTKI, widok na pałac od frontu, 2023 (fot. P. Błoniewski , Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])
KĄTKI, widok na pałac od frontu, 2023 (fot. P. Błoniewski , Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])

Jak cytować?

Dagmara Adamska, Piotr Błoniewski, Artur Boguszewicz, Małgorzata Chorowska, Artur Kwaśniewski. Kątki, gm. Marcinowice, pałac, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/palac-w-katkach/]. Licencja: CC BY‑NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/]. Data dostępu: 14.06.2025.

Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje etc. – jak w podpisach

Opis

Przynależność administracyjna i toponomastyka

  • 1312–1741: księstwo świdnickie, dystrykt świdnicki/Weichbild Schweidnitz do 1741, Kreis Schweidnitz 1741–1945, województwo wrocławskie 1945–1975, województwo wałbrzyskie 1975–1998
  • Historyczne nazwy miejscowości i obiektu: 1334 – praedium Kentchyn; 1373 – das gut und vorwerk Kentchin; 1386 – allodium Kentchein; 1386 – gut zum Kentchein

Kontekst przestrzenny, rozplanowanie, stan zachowania obiektu

W obrębie rozległego folwarku, na północ od centrum wsi. W dolinie potoku (lewy dopływ Czarnej Wody), z czworobokiem zabudowań gospodarczych dawnego folwarku od wschodu i pałacem na lekkim wzniesieniu od zachodu. Rezydencja otoczona od południa, zachodu i północy nadal funkcjonującymi bądź osuszonymi stawami, rozdzielonymi systemem grobli (1, 2). Pozostałości starszej zabudowy kryją się w murach piwnicznych budynku pałacowego z 2. poł. XIX wieku. Budynki pałacu są częściowo zamieszkałe. Zespół budynków pałacowych jest doraźnie zabezpieczony i znajduje się pod stałym nadzorem lokatorów. Stan techniczny zadowalający.

Wybór źródeł do dziejów miejscowości i obiektu

  • 1334 – książę Bolko II wystawia dokument w książęcym folwarku w Kątkach (RS 5314).
  • 1373 – Konrad Seidlitz przekazuje dobra i folwark żonie Elżbiecie (Landbuch I, nr 778); wcześniej nabył je od kleryka Bolza (nr 779).
  • 1373–1375 – Konrad Seidlitz przekazuje czynsze bratu Klausowi, zastrzegając ich powrót po jego śmierci (nr 799, 1010); sprzedaje część czynszu Katarzynie Ditmansdorf (nr 1030).
  • 1375 – bracia Hermann, Heinrich i Hannos von Kentchen dzielą majątki nadane przez księżną, w tym folwark w Słupicach i młyn w Jaźwinie (nr 956).
  • 1386 – Henryk Wiltberg sprzedaje 7 grzywien czynszu z dóbr w Kątkach mieszczanom świdnickim (nr 212); Henryk i Konrad Wiltberg sprzedają 11 grzywien czynszu wikariuszom wrocławskim (nr 214).
  • 1390 – Jan Wiltberg zastawia swoje dziedzictwo w Kątkach Janowi Possoldowi i Janowi Heide (nr 861).
  • 1397 – Agnieszka, żona Bernarda Wiltberga, sprzedaje Janowi Possoldowi i jego bratu Mikołajowi 19 grzywien czynszu z folwarków, młynów i stawów w Kątkach (nr 271).
  • 1406 – Konrad Wiltberg i jego żona Elżbieta sprzedają dobra w Kątkach Segehardowi Kitschke (nr 1644).
  • 1407 – Segehard Kitschke jako właściciel (nr 1853).
  • 1470 – ugoda braci Jana i Zygmunta Kitschke w sprawie szkody we wsi Kątki, jakiej doznał ich ojciec od opata świdnickiego klasztoru (SRS 3, s. 329).
  • 1550 – rodzina von Messenau Käntichen jako właściciele Kątek (Ritterdienste.SJ.1550, s. 3).
  • 1602 – wzmianka o spadkobiercach Heinricha von Messenau Käntichen (Ritterdienste.SJ.1550, s. 22).
  • 1717 – Abraham von Czettritz właścicielem Kątek i Jedlinki (Matrykuła.SJ.1717, s. 4).
  • 1731 – Carl Heinrich Freiherr von Czettritz und Neuhauß jako właściciel (Matrykuła.SJ.1731, s. 6).

Dzieje własności dóbr ziemskich i obiektu na podstawie przyczynków źródłowych

Kątki po raz pierwszy pojawiają się w źródłach w 1334 roku jako majątek książęcy (predium), w którym książę Bolko II wystawił dokument podczas swojego pobytu. Od 1373 roku wieś regularnie występuje w źródłach pisanych jako dobra rycerskie. W latach 70. XIV wieku istniały tu dwa majątki, zapewne oba z folwarkami: pierwszy należał do Cunemana von Seidlitz i krótko znajdował się w rękach jego powinowatego, kleryka Bolza; drugi — do trzech braci „zwanych z Kątek”, którzy otrzymali go od księżnej Agnieszki, a więc zapewne po jej owdowieniu w 1368 roku.

Nie jest jasne, który z tych majątków był dawnym folwarkiem książęcym. Panowie „z Kątek” w bliżej nieokreślonym czasie opuścili wieś, jednak nadal używali predykatu, występując później jako właściciele dóbr w Jażwinie i Słupicach.

Około 1389 roku w Kątkach nadal funkcjonowały dwa folwarki. Jeden należał do rodziny Wiltbergów (Bolczów) i najpewniej był tożsamy z wcześniejszą posiadłością von Seidlitza. Majątek ten był stopniowo rozdrabniany przez sprzedaż i zastawy czynszów, a ostatecznie sprzedany dopiero w 1406 roku Segehardowi Kitschke. Drugi folwark pozostawał w rękach księżnej Agnieszki, która między 22 września a 14 października 1389 roku wystawiła w nim pięć dokumentów.

Od 1487 roku aż do połowy XVII wieku Kątki znajdowały się w posiadaniu rodziny von Messenau. Nic nie wskazuje na to, by w tym okresie wieś była podzielona majątkowo. Według mapy Reglera z czasów nowożytnych Kątki dzieliły się na dwie części: „dolną” (północno-wschodnią), pozbawioną folwarku, oraz „górną” (południowo-zachodnią), z folwarkiem i dworem zachowanym do dziś.

Na podstawie zapisów w Landbuchach nie sposób jednoznacznie stwierdzić, która część wsi w XIV wieku należała do Wiltbergów, a która — przejściowo — do Kentchinów (być może był to dawny majątek książęcy). Można jednak przypuszczać, że folwark z murowaną siedzibą miał większą wartość i trwałość, dlatego utożsamiany jest z majątkiem książęcym i lokalizowany w południowo-zachodniej, górnej części wsi.

Historia budowlana obiektu

Faza 1

Kamienne partie murów zaobserwowane w piwnicach oraz w północnej części fasady pozwalają przypuszczać, że zrąb obecnego pałacu stanowiła średniowieczna budowla o dwóch kondygnacjach murowanych (3). Jej szerokość wynosiła 13,4 m; długość nie jest znana. Prawdopodobnie została wzniesiona na kopcu, usypanym poprzez obsypanie murów piwnicy, i otoczona wodną fosą oraz – od zachodu i północy – stawami.

Partie średniowiecznych murów, widoczne w północnej części piwnicy, wykonano z łamanego kamienia (granitu), łączonego szaro-brązową zaprawą wapienną z widocznymi grudkami wapna. Część południowo-wschodnia nie posiada podpiwniczenia lub jest całkowicie zrujnowana i niedostępna.

Faza 2

W wyniku generalnej przebudowy założenia, przeprowadzonej w drugiej połowie XIX wieku, powstał pałac o nieregularnym rzucie, złożony z trzech addycyjnie zestawionych członów: piętrowego korpusu głównego (4, 5), parterowego skrzydła lub oficyny przylegającej do niego od południowego zachodu oraz ceglanej wieży, wzniesionej przy przeciwnym narożniku korpusu – naprzeciw oficyny.

Wejście do korpusu prowadziło od wschodu, przez mostek przerzucony nad zasypaną odnogą fosy. Hełm wieży w narożniku budynku zwieńczony został chorągiewką z datą „1870”, zapewne upamiętniającą moment przebudowy.

Wejście do oficyny obramowano wtórnie portalem dwuramiennym, ozdobionym laskowaniem przenikającym się w narożnikach, co pozwala datować jego pierwotne wykonanie na schyłek średniowiecza lub wczesną nowożytność (ok. 1470–1525) (6, 7). Na jednym z ramion portalu widnieje znak kamieniarski w kształcie złamanej litery „T” (8).

Znaczne wymiary otworu (2,26 × 1,42 m w świetle) oraz jego metryka sugerują, że pierwotnie pełnił funkcję głównego portalu wejściowego do siedziby rodziny von Messenau i został wtórnie przeniesiony do oficyny podczas przebudowy XIX-wiecznej, zyskując rolę spolium.

Literatura

Wzmianki konkretnie o tym obiekcie: RS 1892–1930, s. 5314; Landbuch I 2004, nr 778–1030; Landbuch II 2000, nr 212–1144; Landbuch III 2007, nr 271–1853; SRS 3 1847, s. 329; Ritterdienste.SJ.1550, sygn. 4; Ritterdienste.SJ.1602, sygn. UK 765; Matrykuła.SJ.1717, sygn. Rep. 39, nr 243; Matrykuła.SJ.1731, sygn. 245; Błoniewski 2013; Czyszczoń 1994, sygn. KEZA 4896; Treblin 1907, s. 34; Zimmermann 1795, s. 445

Zimmermann F A (Ed.)

Beiträge zur Beschreibung Schlesien, Bd 5 Collection

Tramp, Johann Ernst, Brieg, 1785.

BibTeX

Błoniewski P

Zamki rycerskie w księstwie świdnickim PhD Thesis

Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej, 2013, (praca doktorska napisana na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej pod kierunkiem Małgorzaty Chorowskiej, wydruk komputerowy w Centrum Wiedzy i Dokumentacji Naukowo-Technicznej PWr).

BibTeX

Czyszczoń M

Kątki. Pałac, Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa, nr 4896, Dolnośląskie Technical Report

archiwum Delegatura w Wałbrzychu Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków we Wrcoławiu Wałbrzych, 1994.

BibTeX

Matrykuła.SJ.1717 = Land-Register derer Herren Land-Stände und Landsaßen der Fürstenthümber Schweidnitz und Jauer, nach Ordnung der Weichbilder, wie solches von denen Herren Landes-Aeltesten. Anno 1717. revidiret werden Technical Report

Archiwum Państwowe we Wrocławiu Wrocław, 1717, (Zespół: Księstwo Świdnickie, sygn. 243).

BibTeX

Matrykuła.SJ.1731 = Personal-Land-Register derer Herren Land-Stände und Landsaßen in diesigen beyden Fürstenthümbern Schweidnitz und Jauer, nach Ordnung derer Weichbilder Technical Report

Archiwum Państwowe we Wrocławiu Wrocław, 1731, (Zespół: Księstwo Świdnickie, sygn. 245).

BibTeX

Ritterdienste.SJ.1550 = Register der Ritterdiernste der Koen auch zu Hungern den Behemb Königlichen Macht(...) Collection

Wrocław, 1550, (Zespół: Księstwo Świdnickie, sygn. 4).

BibTeX

Ritterdienste.SJ.1602 = Ritterdiernste Inn dem Beyden Fürstenthümbern S: u. Jawer Book

Wrocław, 1602.

BibTeX

Grünhagen C; Wutke K (Ed.)

CDS XVI = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur Schlesischen Geschichte 1301-1315, Bd. XVI Collection

Breslau, 1892, (używany również skrót 'RS' lub 'RSIV').

BibTeX

Grünhagen C; Wutke K (Ed.)

CDS XXII = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur Schlesischen Geschichte 1327-1333, Bd. XXII Collection

Breslau, 1903, (używany również skrót 'RS').

BibTeX

Wutke K; Randt E; Bellée H (Ed.)

CDS XXIX = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur schlesischen Geschichte 1334-1337, Bd. XXIX Collection

Breslau, 1923, (używany również skrót 'RS').

BibTeX

Jurek T (Ed.)

LANDBUCH I = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom I: 1366-1376 Collection

Poznań, 2000.

BibTeX

Jurek T (Ed.)

LANDBUCH II = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom II: 1385-1395 Collection

Poznań, 2004.

BibTeX

Jurek T (Ed.)

LANDBUCH III = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom III: 1396-1407 Collection

Poznań, 2007.

BibTeX

(Ed.)

SRS III = Scriptores Rerum Silesiacarum, t. 3. Samuel Benjamin Klose's Darstellung der inneren Verhältnisse der Stadt Breslau vom Jahre 1458 bis zum Jahre 1526 Collection

Breslau, 1847.

BibTeX

Treblin M (Ed.)

Beiträge zur Siedlungskunde im ehemaligen Fürstentum Schweidnitz Collection

Breslau, 1908, (Spis majątków rycerskich 1576 r.).

BibTeX

Ilustracje

Mapy i plany

Fotografie

Lokalizacja

Lokalizacja