Obiekt w Maniowie Małym to ruina okazałego dworu, którego głównym elementem jest nasyp na planie regularnego czworoboku z zaokrąglonymi narożami, o długości boku u podstawy ok. 44 m, u góry 32 m i wysokości ok. 3 m. Kopiec otacza system podwójnych fos i wałów. Na podstawie pozyskanych materiałów archeologicznych oraz źródeł pisanych dwór datowano na 2. poł. XIV-XV w.
Lokalizacja | woj. dolnośląskie, pow. wrocławski, gm. Mietków |
---|---|
Współrzędne | 50.958611 N, 16.650278 E |
Obszar AZP | 83-25 |
Chronologia | późne średniowiecze |
Autorzy | Dominik Nowakowski |
Data udostępnienia | 31.12.2023 |
Jak cytować?
Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach
Opis
Przynależność administracyjna
Obecna: Maniów Mały (Wenig Mohnau, Kr. Schweidnitz, MBl. 2952), gm. Mietków, pow. wrocławski, woj. dolnośląskie; stan. nr 1, AZP 6/83-25
Przynależność historyczna: księstwo świdnicko-jaworskie
Lokalizacja
W podmokłej dolinie niewielkich cieków 0,5 km na W od wsi Maniów
Wybór źródeł do dziejów miejscowości i dóbr ziemskich:
- 1193-1250 – dziesięciny ze wsi pobierali wrocławscy kanonicy regularni (RS 59, 259, 722; SUb, I, nr 61)
- 1290 – Tammon z Maniowa (RS 2122)
- 1298-1305 – Przecław z Maniowa (RS 2514, 2643, 2652, 2662, 2829, 2857)
- 1318 – Bogusław z Maniowa i jego dobra in parvo Manow polonicali dicto, które przekazał wrocławskim kanonikom regularnym (RS 3811)
- 1326-1327 – Mittelst Czirn posiadał czynsze we wsi parvum Manow (RS 4531, 4686; Sikorski 2012, s. 91)
- 1371 – folwark Mikołaja Bolza (Landbuch, I, nr 567)
- 1371 – bracia Konrad Starszy, Konrad Średni, Konrad Młodszy, Jan i Mikołaj, synowie Junglina Czirna, sprzedali folwark Mikołajowi Bolzowi (Landbuch, I, nr 587)
- 1372 – księżna Agnieszka przekazała Mikołajowi Bolzowi dobra z folwarkiem (Landbuch, I, nr 627)
- 1372 – siedziba Mikołaja Bolza (Adamska 2005, s. 262)
- 1375 – wzmiankowane 3 folwarki we wsi (Landbuch, I, nr 1031)
- 1386 – Benesz z Choustnika sprzedał Elżbiecie Parchwitz za 1000 grzywien wszystkie swoje dobra dziedziczne we wsi, w tym dwór z siedzibą (den hof und daz gesesse doselbist) i 3 folwarki (Landbuch, II, nr 400)
- 1389-1397 – dobra Elżbiety Parchwitz (Landbuch, II, nr 732, 843, 909; III, nr 64, 321)
- 1401 – Elżbieta Parchwitz zapisała swoje dobra we wsi dzieciom: Zygmuntowi, Mikołajowi i Katarzynie (Landbuch, III, nr 1048)
- 1414 – Ilse Parchiwtz wraz z synem Piotrem przekazała dobra we wsi Janowi z Chotemic (APWr., DmSch, Fach. 38, nr 15)
- 1469 – Heinze z Pieszyc sprzedał Krzysztofowi Reychawowi dobra i wieś Maniów Mały (APWr., Rep. 39, sygn. 44)
- 1493 – Gunczel Reychaw zapisał żonie jako oprawę 10 grzywien czynszu z Maniowa Małego (APWr., Rep. 39, sygn. 44)
- 1500 – Gunczel Reychaw z Maniowa Małego (APWr., Rep. 39, sygn. 45)
Opis obiektu
Ruina okazałego dworu jest charakteryzowana przez nasyp na planie regularnego czworoboku z zaokrąglonymi narożami, o długości boku u podstawy około 44 metrów, u góry 32 metry i wysokości około 3 metrów. Kopiec otoczony jest systemem podwójnych fos i wałów. Fosa wewnętrzna ma szerokość około 9 metrów, zewnętrzna 10-12,5 metra, a w części południowej rozszerza się, przyjmując formę niewielkiego stawu o szerokości 39-42 metrów. W tym miejscu także czytelne są relikty ziemnej grobli, umożliwiającej dojście do wału wewnętrznego o szerokości 14-15,5 metra i wysokości 2,5 metra. Wał zewnętrzny, zachowany na odcinku zachodnim, północnym i wschodnim, ma szerokość około 12 metrów.
W sondażu założonym na majdanie stwierdzono warstwę kulturową o grubości 0,7-0,8 metra, składającą się z ciemnobrunatnej próchnicy z węglami drzewnymi i polepą. Pod nią wystąpiła warstwa szarobrunatnej próchnicy z polepą i węglami drzewnymi o grubości 0,4-0,5 metra, która zalegała na calcu. W wykopie sondażowym, założonym na południowo-wschodnim stoku kopca, stwierdzono warstwę kulturową, z której pozyskano liczne fragmenty ceramiki i kości zwierzęce. Na krawędzi kopca prawdopodobnie funkcjonował niski wał, usypany w dolnej partii z gliny wyściełającej plateau, a w górnej ze żwiru przemieszanego z gliną.
Podczas badań sondażowych i powierzchniowych pozyskano fragmenty ceramiki stalowoszarej, kremowej malowanej czerwoną farbą, glazurowanej, a także kilka całych naczyń, w tym dzban, pucharek oraz sierp. Na podstawie pozyskanych materiałów archeologicznych oraz źródeł pisanych, dwór datowany jest na drugą połowę XIV-XV wieku.
Ilustracje
Mapy
Zdjęcia
Literatura
Wzmianki konkretnie o tym obiekcie
Behla 1888, s. 166; Treblin 1908, s. 26; Hellmich 1930, s. 41; Antoniewicz, Wartołowska 1964, s. 37; Informator Konserwatora Zabytków Archeologicznych 1965, s. 83-84; Pawłowski 1978, s. 278-279; Pawłowski 1978 (Sprawozdania Archeologiczne), s. 246-247; Prus 1994, s. 436; Adamska 2005; Nowakowski 2017, s. 357-356
Fundacje dewocyjne rycerstwa księstwa świdnicko-jaworskiego w średniowieczu Book
Poznań-Wrocław, 2005.
Mapa grodzisk w Polsce Journal Article
In: Wrocław, pp. 29, 1964.
Die vorgeschichtlichen Rundwälle im östlichen Deutschland Book
Berlin, 1888.
Schlesische Wehranlagen Journal Article
In: Altschlesien, vol. 3, pp. 40–41, 1930.
Informator Konserwatora Zabytków Archeologicznych Booklet
1965.
Śląskie obiekty typu motte. Studium archeologiczno-historyczne Book
2017.
Grody stożkowate, ostrosłupowe i wieże mieszkalno-obronne na Śląsku w średniowieczu PhD Thesis
KHASiT Politechniki Wrocławskiej, 1978.
Z badań grodzisk średniowiecznych województwa wrocławskiego Journal Article
In: Sprawozdania Archeologiczne, vol. 30, pp. 241-258, 1978.
Katalog stanowisk archeologicznych województwa wrocławskiego (stanowiska opublikowane, cz. II) Technical Report
Wrocław, 1994, (maszynopis w Archiwum Naukowy Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu).
Genealogia i rozsiedlenie rodu von Czirn na średniowiecznym Śląsku. C. 1: 1268-1366 Book Section
In: Goliński, M.; Rosik, S. (Ed.): Studia z historii społecznej, Scripta Historica Medievalia. T. 2, pp. 77-96, Wrocław, 2012.
CDS XVI = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur Schlesischen Geschichte 1301-1315, Bd. XVI Collection
Breslau, 1892, (używany również skrót 'RS' lub 'RSIV').
CDS XVIII = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur Schlesischen Geschichte 1316-1326, Bd. XVIII Collection
Breslau, 1898, (używany również skrót 'RS' lub 'RS V').
CDS XXII = Codex Diplomaticus Silesiae, Regesten zur Schlesischen Geschichte 1327-1333, Bd. XXII Collection
Breslau, 1903, (używany również skrót 'RS').
LANDBUCH I = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom I: 1366-1376 Collection
Poznań, 2000.
LANDBUCH II = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom II: 1385-1395 Collection
Poznań, 2004.
LANDBUCH III = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom III: 1396-1407 Collection
Poznań, 2007.
RS I = Regesten zur schlesischen Geschichte. Namens des Vereins für Geschichte und Alterthum Schlesiens. T. 1: Bis zum Jahre 1250 Collection
Breslau, 1869.
SUb I = Schlesisches Urkundenbuch. Tom I Collection
Köln, 1963.
Beiträge zur Siedlungskunde im ehemaligen Fürstentum Schweidnitz Collection
Breslau, 1908, (Spis majątków rycerskich 1576 r.).