Mikołów, st. 1 (gm. Mikołów), motte

    Dwór na kopcu w Mikołowie zbudowano na na naturalnym wyniesieniu, w widłach rzeki Jamny i niewielkiego strumienia. Pierwotnie założenie obronne z Mikołowa miało się składać z dwóch przylegających do siebie nasypów. Główny człon ma formę kopca założonego na planie owalu o średnicy u podstawy 31 x 39 m, u góry 18 x 23 m i wysokości do 8 m. Znacznie zniwelowany w XIX w. Na podstawie materiałów archeologicznych oraz źródeł pisanych obiekt datowany jest na XIII-XIV w.

    Lokalizacjawoj. śląskie, pow. mikołowski, gm. Mikołów
    Współrzędne50.1712002 N,18.9063585 E
    Obszar AZP100-46
    Chronologiapełne średniowiecze, późne średniowiecze
    AutorzyDominik Nowakowski
    Data udostępnienia31.12.2023
    MIKOŁÓW, widok od północy (zbliżenie na fragment kopca), stan na 2013 r. (fot. Michał Bugaj, Licencja: CC BY-NC-ND 3.0 PL [https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/legalcode] z zabytek.pl)
    MIKOŁÓW, widok od północy (zbliżenie na fragment kopca), stan na 2013 r. (fot. Michał Bugaj, Licencja: CC BY-NC-ND 3.0 PL [https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/legalcode] z zabytek.pl)

    Jak cytować?

    Nowakowski Dominik. Mikołów, st. 1 (gm. Mikołów), motte, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/mikolow-st-1-gm-mikolow-motte/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/]. Data dostępu: 04.12.2024.

    Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach

    Opis

    Przynależność administracyjna

    Obecna: Maniów Mały (Wenig Mohnau, Kr. Schweidnitz, MBl. 2952), gm. Mietków, pow. wrocławski, woj. dolnośląskie; stan. nr 1, AZP 6/83-25

    Przynależność historyczna: księstwo świdnicko-jaworskie

    Lokalizacja

    Na naturalnym wyniesieniu, w widłach rzeki Jamny i niewielkiego strumienia, na krawędzi bagien w NE części miasta

    Wybór źródeł do dziejów miejscowości i dóbr ziemskich:

    • 1222-1234 – kasztelan Andrzej de Micul, de Miculow (SUb, I, nr 222, 291; II, nr 23, 80)
    • 1258-1260 – kasztelan Jan (SUb, III, nr 269, 277, 317)
    • 1276 – kościół św. Wojciecha w Mikołowie (SUb, IV, nr 276)
    • 1287 – Mieszko opolski potwierdził, że do kościoła św. Wojciecha należą dobra przekazane przez Jana de Grabe, dziedzicznego pana Mikołowa i Borka de Laszka, w tym dwa ogrody położone ante fortalicium oraz parafia św. Mikołaja in antiquo oppido Micolawiensi (SUb, V, nr 505)
    • 1366 – Jan opawsko-raciborski otrzymał od cesarza Karola w lenno księstwo Raciborskie, tym miasto Nicklaw (LuBS, II, s. 386-387)
    • 1375 – miasto i dystrykt mikołowski jako lenno księcia Władysława opolskiego (LuBS, II, s. 388)
    • 1475 – książę Henryk młodszy z Ziębic odstąpił bratu Wiktorynowi zamek i miasto Pszczynę, wraz z należącym do nich Mikołowem, do którego nie mógł rościć pretensji spłacony Jan Bohumensky  (LuBS, II, s. 396)
    • 1517 – książę Kazimierz cieszyński z synem Wacławem sprzedali Aleksemu Turzo zamek w Pszczynie i inne miasteczka, w tym Mikołów (LuBS, II, 404)

    Opis obiektu

    Pierwotnie założenie obronne z Mikołowa składało się z dwóch przylegających do siebie nasypów. Główny człon ma formę kopca założonego na planie owalu, o średnicy u podstawy około 31 x 39 metrów, u góry 18 x 23 metry i wysokości do 8 metrów. Część południowa, znacznie zniwelowana w XIX wieku, jest nadal czytelna w terenie jako płaskie wyniesienie o planie nieregularnego czworoboku o wymiarach 30 x 40 metrów. Oba kopce oddzielała fosa, której relikty są obecnie widoczne jedynie od strony wschodniej. Zachodnia część założenia została zniszczona przez współczesną zabudowę.

    W wykopie założonym na majdanie głównego stożka stwierdzono warstwę ciemnobrunatnej próchnicy o miąższości 0,7-0,8 metra z grudkami spalenizny i rozrzuconymi kamieniami ze śladami przepalenia. Na głębokości 0,75 metra odkryto warstwę silnie przepalonego piasku i gliny, pod którą zalegały spalone konstrukcje drewnianej zabudowy majdanu. Konstrukcje te składały się z dwóch belek ułożonych na styk, z których lepiej zachowana przebiegała na całej długości wykopu na linii północ-południe. W środkowej części wykopu odnotowano kolejne trzy belki poprzeczne, przecinające poprzednie pod kątem prostym. Dwie z nich ułożone były równolegle, a trzecia w odległości 0,8 metra, wszystkie biegnące w kierunku zachodnim profilu wykopu. W otoczeniu konstrukcji drewnianych znaleziono skupiska kamieni i polepy.

    Bezpośrednio pod drewnianymi konstrukcjami odnotowano warstwę niwelacyjną z żółtego piasku rzecznego. Na tym samym poziomie, w północno-wschodnim narożniku wykopu, odkryto palenisko, składające się z zwartego brukowanego kamienia o wymiarach 0,6 x 1,2 metra, ułożonego na warstwie gliny z intensywnie przepalonym stropem. W jego okolicy znaleziono dużą ilość ceramiki i kości zwierzęcych. Drugie palenisko odkryto w południowo-zachodnim narożniku wykopu, w obrębie jednego z pomieszczeń drewnianej budowli. Składało się ono z luźnego skupiska kamieni i glinianego toku, również wypalonego na kolor ceglasty. W pobliżu paleniska stwierdzono ślady zbutwiałych i przepalonych belek.

    Podczas badań archeologicznych pozyskano liczne fragmenty ceramiki, noże, fragmenty podków, sierp, żelazny klucz hakowaty, gwoździe, żużle żelazne, przęślik, liczne groty bełtów, grudki ołowiu, ołowiany ciężarek beczułkowaty, krążek ołowiany, kościane szydło, kamienne osełki, fragment wędzidła, okucia wiader i kabłąk wiadra, kamienną kulkę do gry. Podczas niwelowania niższego kopca zaobserwowano smugi spalenizny po bliżej nieokreślonej zabudowie drewnianej. Również wówczas, prawdopodobnie podczas prac związanych z osuszaniem fosy, odkryto w jej obrębie pale po dawnym moście. Na podstawie materiałów archeologicznych oraz źródeł pisanych, obiekt datowano na XIII-XIV wiek.

    Ilustracje

    Ilustracje

    Literatura

    Wzmianki konkretnie o tym obiekcie

    Kostrzewski 1928, s. 89; Żurowski, Jakimowicz 1939, s. 19-22; Antoniewicz, Wartołowska 1964, s. 38; Galasińska-Hrebenda 1971, s. 58-60; Galasińska-Hrebenda 1975; Szydłowska 1977, s. 256; Pawłowski 1978, s. 284-285; Pierzak, Rozmus 1994, s. 324-325; Walker, Tomczak 2002, s. 493; Tomczak 2012, s. 122-125; Lewicki 2015, s. 159-162; Nowakowski 2017, s. 362-364

    Antoniewicz W; Wartołowska Z

    Mapa grodzisk w Polsce Journal Article

    In: Wrocław, pp. 29, 1964.

    BibTeX

    Galasińska-Hrebenda W

    Grodzisko w Mikołowie Journal Article

    In: pp. 58–60, 1971.

    BibTeX

    Galasińska-Hrebenda W

    Sprawozdanie z badań ratowniczych przeprowadzonych na średniowiecznym gródku w Mikołowie w 1975 roku Technical Report

    Muzeum Górnośląskie w Bytomiu Katowice, 1975.

    BibTeX

    Kostrzewski J

    Nowe materiały do pradziejów Górnego Śląska Journal Article

    In: Przegląd Archeologiczny, vol. IV, no. 1, pp. 81–90, 1928.

    BibTeX

    Lewicki P

    Późnośredniowieczne gródki z obszaru Górnego Śląska Bachelor Thesis

    Uniwersytet Jagielloński, 2015.

    BibTeX

    Nowakowski D

    Śląskie obiekty typu motte. Studium archeologiczno-historyczne Book

    2017.

    BibTeX

    Pawłowski A

    Grody stożkowate, ostrosłupowe i wieże mieszkalno-obronne na Śląsku w średniowieczu PhD Thesis

    KHASiT Politechniki Wrocławskiej, 1978.

    BibTeX

    Pierzak J; Rozmus D

    Wyniki badań powierzchniowych na obszarze 100-46 Journal Article

    In: Badania archeologiczne na Górnym Śląsku i ziemiach pogranicznych w latach 1991-1992, pp. 321-331, 1994.

    BibTeX

    Grünhagen C; Markgraf H (Ed.)

    LuB 2 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter. Bd. 2 Collection

    Leipzig, 1883, ( alternatywne skróty: LuBS, LBuS).

    BibTeX

    Appelt H; Irgang W (Ed.)

    SUb I = Schlesisches Urkundenbuch. Tom I Collection

    Köln, 1963.

    BibTeX

    Irgang W (Ed.)

    SUb II = Schlesisches Urkundenbuch. Tom II Collection

    Köln-Graz-Wien, 1977.

    BibTeX

    (Ed.)

    SUB III = Schlesisches Urkundenbuch. Tom III Collection

    Köln, 1984.

    BibTeX

    Appelt H; Menzel J; Irgang W (Ed.)

    SUb V = Schlesisches Urkundenbuch. Tom V: 1282-1290 Collection

    Köln-Weimar-Wien, 1993.

    BibTeX

    Irgang W (Ed.)

    SUb IV = Schlesisches Urkundenbuch. Tom IV Collection

    Köln-Weimar-Wien, 1988.

    BibTeX

    Szydłowska E

    Sprawozdanie z działalności konserwatora zabytków archeologicznych na woj. katowickie za rok 1975 Journal Article

    In: Silesia Antiqua, vol. 19, pp. 256-258, 1977.

    BibTeX

    Tomczak E

    Mało znane warownie Górnego Śląska Book

    Katowice, 2012.

    BibTeX

    Walker M; Tomczak E

    Zabytki archeologiczne w krajobrazie Journal Article

    In: Badania archeologiczne na Górnym Śląsku i ziemiach pogranicznych w latach 1999-2000, pp. 493, 2002.

    BibTeX

    Żurowski J; Jakimowicz R

    Atlas grodzisk i zamczysk śląskich Book

    Kraków, 1939.

    BibTeX

    Lokalizacja