Zamek w Ścinawie, położony na płaskim i suchym terenie przy północnym brzegu uchodzącej do Odry rzeki Zimnicy, we wschodnim narożniku miasta lokacyjnego, stanowi ślad średniowiecznej architektury obronnej. Jeszcze w XIX w. widoczna była otaczająca warownię fosa połączona z korytem Zimnicy, którą zasypano w 1835 r. W końcu XIX w. obiekt przebudowano, a w okresie międzywojennym w obrębie kondygnacji piwnic czytelne były gotyckie mury średniowiecznej budowli. W 1945 r. budynek ten został całkowicie zniszczony w wyniku działań wojennych.
Lokalizacja | woj. dolnośląskie, pow. lubiński, gm. Ścinawa |
---|---|
Współrzędne | 51.2033, 17.1911 |
Obszar AZP | 73-23 |
Chronologia | pełne średniowiecze, późne średniowiecze, wczesna nowożytność, nowożytność |
Autorzy | Dominik Nowakowski |
Data udostępnienia | 24.09.2024 |
Jak cytować?
Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach
Opis
Przynależność administracyjna i toponomastyka
Obecna: Ścinawa (niem. Steinau), gm. Ścinawa, pow. lubiński, woj. dolnośląskie
Przynależność historyczna: księstwo głogowskie, księstwo ścinawskie, jako zastaw księstwo oleśnickie, księstwo głogowskie, księstwo oleśnickie, księstwo wołowskie
Lokalizacja
Na płaskim i suchym terenie, przy północnym brzegu uchodzącej do Odry rzeki Zimnicy, we wschodnim narożniku miasta lokacyjnego.
Wybór źródeł do dziejów miasta i zamku
- 1202-1235 – dziesięcinę z wsi Stinay pobierał klasztor trzebnicki (SUb, I, nr 78, 84, 115, 147, 181, 195; II, nr 100)
- 1248 – poświadczony proboszcz (SUb, II, nr 350)
- 1251-1257 – kasztelan Piotr (SUb, III, nr 20, 101-103, 226)
- 1257-1262 – kasztelan Budziwoj (SUb, III, nr 249, 260, 388)
- 1259 – wzmiankowany wójt Fryderyk (SUb, III, nr 280)
- 1278-1280 – Szymon Gall, w tym w 1279 raz jako kasztelan, drugi raz jako burgrabia (SUb, IV, nr 332, 359, 363, 364, 366, 368, 391)
- 1285-1289 – sędzia dworski Stefan (SUb, V, 165, 282, 339, 424)
- 1286 – wzmiankowana ziemia ścinawska (terra Stynauiensis) (SUb, V, nr 282)
- 1286-1287 – kasztelan Hartwig Nostitz (SUb, V, nr 282, 339)
- 1289 – wzmiankowane władztwo i dystryk ścinawski (dominium et districtus Stinauiensi) (SUb, V, nr 424)
- 1290 – poświadczony kościół Św. Ducha (SUb, V, nr 510)
- 1290 – wzmiankowany sędzia ziemski (SUb, V, 487)
- 1293 – landwójt ścinawski Tammo Rym (SUb, VI nr 118)
- 1301 – poświadczony kościół św. Marii Magdaleny i klucznik ścinawski Konrad (RS 2650)
- 1322-1324 – sędzia dworski Konrad (RS 4206, 4360)
- 1326 – książę Jan ścinawski wystawił dokument w swoim zamku (in castro nostro Stinaviensi) (RS 4492)
- 1326-1334 – burgrabia Mikołaj(LuBS, I, s. 127, 136; RS 4492)
- 1329 – Jan ścinawski oddał w lenno Janowi Luksemburskiemu księstwo (LuBS, I, s. 129)
- 1331 – marszałek Piotr Samson (CDS, XXVIII, s. 19)
- 1337 – Jan ścinawski sprzedał swoje prawa do księstwa głogowskiego, w tym Ścinawy z zamkiem (castrum), książętom Henrykowi żagańskiemu i Konradowi oleśnickiemu (LuBS, I, s. 147-150)
- 1337 – kasztelan Lutold Löben (LuBS, I, s. 150)
- 1339 – Jan ścinawski zastawił miasto Konradowi oleśnickiemu (LuBS, I, s. 155)
- 1339 – sędzia dworski Wacław Rakewitz (RS 6369)
- 1341 – Jan ścinawski przyrzekł księciu głogowskiemu Henrykowi i jego synom nie wyzbywać się swoich ziem, wymieniony zamek (huze) w Ścinawie (LuBS, I, s. 158)
- 1342 – Jan ścinawski przyrzekł księciu oleśnickiemu Konradowi i żagańskiemu Henrykowi nie wyzbywać się swoich ziem, wymieniony zamek (huz) (LuBS, I, s. 162)
- 1343 – Kazimierz Wielki zdobył miasto i zamek (castrum muratum dictum Cenawa) (MPH, II, s. 629)
- 1343 – Jerzy Kornicz, starosta Kazimierza Wielkiego (Kozierowski 1929, s. 51)
- 1345 – Konrad oleśnicki sprzedał połowę miasta Janowi Luksemburskiemu (LuBS, I, s. 165-166)
- 1358 – Jan ścinawski sprzedał połowę miasta Henrykowi głogowskiemu (LuBS, I, s. 171-172)
- 1375 – podział miasta i ziemi ścinawskiej między książętami głogowskimi, a Karolem i Wacławem Luksemburskimi, zamek (Haus) i lenno zamkowe miały stanowić część wspólną (CDS, XXVIII, s. 32)
- 1378 – podział księstwa głogowskiego, Ścinawa w dzielnicy głogowskiej (LuBS, I, s. 192)
- 1380 – marszałek Kethan Landscron (CDS, XXVIII, s. 33)
- 1384 – część księstwa głogowskiego, w tym Ścinawa z zamkiem, przechodzi w ręce księcia Przemysława I cieszyńskiego (LuBS, I, s. 196-197)
- 1389 – marszałek Otto Landsberg (CDS, XXVIII, s. 38)
- 1404 – połowa miasta należała do księcia Przemysława II cieszyńskiego (LuBS, I, s. 201)
- 1424 – Konrad V Kącki i Konrad Młodszy, bracia Zakonu NMP Domu Niemieckiego, jako książęta śląscy i panowie Oleśnicy i Ścinawy (LuBS, II, s. 49)
- 1459 – Jerzy z Podiebradów potwierdził posiadłości książąt oleśnickich, w tym miasta Ścinawy (LuBS, II, 60)
- 1459 – książę oleśnicki Konrad X Biały zastawił za 2000 grzywien księżnej opawskiej Salomei miasta i okręgi ścinawski i rudnieński z zamkiem (Schloss) w Ścinawie (Schubert 1885, s. 25-26)
- 1459-1489 – miasto należało do księżnej Salomei opawskiej (LuBS, II, s. 80-81, 95, 100, 655)
- 1460 – starosta Heinze Nostitz (CDS, XXVIII, s. 106)
- 1475 – układ między elektorami saksońskimi Ernstem i Albrechtem, a księciem oleśnickim Konradem X Białym w sprawie przejęcia ziem po księciu Konradzie V Kąckim, wymienione miasto i zamek (slos) Ścinawa (LuBS, II, s. 80-81)
- 1487 – Jan Comprecht sprzedał Danielowi Pogorzeli dobra przy St. Georgendasse oraz młyn zw. Puschmühle, z wszelkimi pożytkami; w czasie zagrożenia najazdem zbrojnym Daniel Pogorzela lub ktoś inny w jego zastępstwie miał się stawiać na zamku (Schloss) ścinawskim (Schubert 1885, s. 29)
- 1489 – Maciej Korwin nadał ziemię ścinawską i inne dobra Jerzemu Markwertenowi i Konradowi Steinowi (LuBS, I, s. 267)
- 1490 – Władysław Jagiellończyk nadał dobra ścinawskie księżnej Katarzynie opawskiej (LuBS, I, s. 273-274)
- 1493 – król Władysław Jagiellończyk przyrzekł księżnej Katarzynie wszystkie sumy zastawne, które odziedziczyła po matce Salomei oraz wszystko co posiadała ma zamku ścinawskim, folwarkach i innych miejscowościach (Schubert 1885, s. 32)
- 1495 – Jerzy Stein sprzedał swoją część dóbr ścinawskich i rudnieńskich Beneszowi Weitmilowi (LuBS, I, s. 282)
- 1497 – dobra ścinawskie i rudnieńskie nabył książę Henryk ziębicki (LuBS, I, s. 287-288)
- 1517 – książę Karol ziębicko-oleśnicki sprzedał księstwo wołowskie ze Ścinawą Janowi Turzo (LuBS, I, s. 289-291)
- 1536 – administrator lenna zamkowego Baltazar Axleben (Schubert 1885, s. 38)
- 1545 – Fryderyk II legnicki sprzedał Janowi von Schilling ścinawskie lenno zamkowe, z polami, łąkami oraz dwoma rybnikami położonymi przy focie miejskiej (Schubert 1885, s. 38)
Opis obiektu
Zamek znajdował się w obrębie murów miejskich i był prawdopodobnie z nimi sprzężony. W 1557 r. zamek przebudowano i umocniono. W czasie wojny trzydziestoletniej obiekt uległ zniszczeniu. Według opisu z końca XVII w. zamek w tym czasie był już w złym stanie na co miały wpływ zniszczenia wojenne, w tym pożary. W tym czasie obiektu ten był częściowo murowany, częściowo drewniany i otaczała go głęboka zabagniona fosa. Na rycinie F.B. Wernera widoczny dwupiętrowy budynek o zarysie prostokątnym, kryty mansardowym dachem. W 1757 r. warownię częściowo rozebrano i na jej miejscu zbudowano tzw. Georgendorferschloss. Jeszcze w XIX w. widoczna była otaczająca warownię fosa połączona z korytem Zimnicy, którą zasypano w 1835 r. W końcu XIX w. obiekt przebudowano, a w okresie międzywojennym w obrębie kondygnacji piwnic czytelne były gotyckie mury średniowiecznej budowli. W 1945 r. budynek ten został całkowicie zniszczony w wyniku działań wojennych. Relikty dawnego zamku kryje zapewne płaski, obszerny nasyp, wyniesiony około 1,5 m ponad przylegające od północy i wschodu łąki, obecnie częściowo zajęty przez ogródki działkowe.
Chronologia
Bliżej nieokreślony zamek książęcy z połowy XIII w.; prawdopodobnie murowane założenie księcia Konrada lub Przemka ścinawskiego z ostatniej ćwierci XIII w.
Ilustracje
Ilustracje
Literatura
Wzmianki o miejscowości lub obiekcie:
Lucae 1689, s. 1178-1179; Müller 1837, s. 255-256; Schubert 1885, s. 25-26, 29, 32, 38; Lutsch 1889, s. 650; Kozierowski 1929; Uhtenwoldt 1938, s. 85, 113; Bimler 1942, s. 94; Guerquin 1957, s. 75; Guerquin 1984, s. 302; Pilch, Pilch 1962, s. 150; Weczerka 1977, s. 517-519; Pilch 1978, s. 260; Grundmann 1982, s. 165; Oszczanowska, Boguszewicz 1999, s. 9; Kajzer, Kołodziejski, Salm 2001, s. 489; Nowakowski 2008, s. 395-398; SUb I, nr 78, 84, 115, 147, 181, 195; SUb II, nr 100, 350; SUb III, nr 20, 101-103, 226, 249, 260, 280, 388; SUb IV, nr 332, 359, 363, 364, 366, 368, 391; SUb V, nr 165, 282, 339, 424, 487, 510; SUb VI, nr 118; RS 2650, 4206, 4360, 4492, 6369; LuBS I, s. 127, 129, 136, 147-150, 155, 158, 162, 165-166, 171-172, 192, 196-197, 267, 273-274, 282, 287-288, 289-291; LuBS II, s. 49, 60, 80-81, 95, 100, 655; MPH II, s. 629; CDS XXVIII, s. 19, 32-33, 38, 106
Siedziby rycerskie w księstwie głogowskim. Zamki i dwory Rechenbergów i Schönaichów Book
Nowa Sól, 2002.
Średniowieczne założenie obronne w Tarnowie Jeziernym w świetle badań z lat 1999-2000 Journal Article
In: Śląskie Sprawozdania Archeologiczne, vol. 43, pp. 395-408, 2001.
Archiwalia do archeologii dawnego obszaru Kreis Glogau Book
Głogów, 2000.
Wie unsere Heimat vor 150 Jahren abgebildet wurde aus dem Werk von Carl Benjamin Schwarz Book
Grünberg, 1933.
Burgen, Schlösser und Gutshäuser in Schlesien, Bd. 1. Die mittelalterlichen Burgruinen und Wohntürme Book
Frankfurt am Main, 1982.
Zamki śląskie Book
Warszawa, 1957.
Zamki w Polsce Book
Warszawa, 1984.
Das Jagdschloss am Tarnauer See Journal Article
In: Altschlesische Blätter, pp. 191-193, 1936.
Schlesische Wehranlagen Journal Article
In: Altschlesien, vol. 3, pp. 40–41, 1930.
Grody i osadnictwo grodowe Wielkopolski wczesnohistorycznej (od VII do XII wieku) Book
Poznań, 1938.
Grodziska województwa zielonogórskiego – nowo odkryte i zweryfikowane pozytywnie w czasie akcji AZP w latach 1980-1991 Journal Article
In: Śląskie Sprawozdania Archeologiczne, vol. 34, pp. 475, 1993.
Perspektywy badań nad późnym średniowieczem i okresem wczesnonowożytnym w południowej części Środkowego Nadodrza Journal Article
In: Silesia Antiqua, vol. 42, pp. 149–176, 2001.
Verzeichnis der Kunstdenkmäler der Provinz Schlesien: Bd. III, Die Kunstdenkmäler des Regierungsbezirk Liegnitz Book
Breslau, 1891, (Borów Polski, s. 70-71;).
Vaterländische Bilder, in einer Geschichte und Beschreibung der alten Burgfesten und Ritterschlösser Schlesiens Book
Glogau, 1837.
Siedziby książęce i rycerskie księstwa głogowskiego w średniowieczu Book
Wrocław, 2008.
Sława i jej okolice w pradziejach i średniowieczu Book Chapter
In: Strzyżewski, W. (Ed.): Sława. Zarys dziejów, pp. 35-66, Sława, 2004.
Śląskie obiekty typu motte. Studium archeologiczno-historyczne Book
2017.
Zabytki Dolnego Śląska Book
Wrocław-Warszawa-Kraków, 1962.
Zabytki architektury Dolnego Śląska Book
Wrocław, 1978.
Die Kastellanei Polnisch Tarnau bei Schlawa Journal Article
In: Schlesische Geschichtsblätter, pp. 44-47, 1922.
CDS XXVIII = Codex Diplomaticus Silesiae, Die Inventare der nichtstaatlichen Archive Schlesiens. Kreis und Stadt Glogau, Bd. XXVIII Collection
Breslau, 1915, (Inv. Glog. ).
LuB 1 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter, Bd. 1 Collection
Leipzig, 1881, (Publicationen aus den königlichen preußischen Staatsarchiven Bd. 7; alternatywne skróty: LuBS, LBuS).
SUb VI = Schlesisches Urkundenbuch. Tom VI: 1291-1300 Collection
Köln, 1998.
Die Burgverfassung in der Vorgeschichte und Geschichte Schlesiens Book
Breslau, 1938.
Handbuch der Historischen Stätten – Schlesien Book
Stuttgart, 1977.
CDS XXIV = Codex Diplomaticus Silesiae, Die Inventare der nichtstaatlichen Archive Schlesiens. Die Kreise Grünberg und Freistadt, Bd. XXIV Bachelor Thesis
1908, (Inv. Grünb.).
KDW II = Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. II Collection
Poznań, 1878.