Wąsosz, zamek

    Zamek w Wąsoszu, położony na wschód od miasta w podmokłej dolinie Orli, posiada bogatą historię sięgającą końca XIII wieku. Pierwotnie mógł być założeniem typu motte, co sugerują archiwalne plany ukazujące system owalnych fortyfikacji. W kolejnych stuleciach zamek był wielokrotnie przebudowywany, m.in. w XVI i XVII wieku, kiedy to zyskał formę regularnego zamku z wewnętrznym dziedzińcem i narożną basztą. W czasie wojny trzydziestoletniej został dwukrotnie zdobyty przez wojska szwedzkie, a po zniszczeniach w XVIII wieku odbudowano go jako dwuskrzydłowe założenie na planie litery L.

    Lokalizacjawoj. dolnośląskie, pow. górowski, gm. Wąsosz
    Współrzędne51.5616107, 16.6926287
    Obszar AZP70-25
    Chronologiapóźne średniowiecze, nowożytność
    AutorzyDominik Nowakowski
    Data udostępnienia30.09.2024
    WĄSOSZ, widok zamku od strony południowo-zachodniej wg fotografii z lat 30. XX w.
    WĄSOSZ, widok zamku od strony południowo-zachodniej wg fotografii z lat 30. XX w.

    Jak cytować?

    Nowakowski Dominik. Wąsosz, zamek, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/zamek-w-wasoszu/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/]. Data dostępu: 14.01.2025.

    Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach

    Opis

    Przynależność administracyjna i toponomastyka

    Obecna: Wąsosz (niem. Herrnstadt), gm. Wąsosz, pow. górowski, woj. dolnośląskie

    Przynależność historyczna: księstwo głogowskie, księstwo oleśnickie, księstwo wołowskie

    Lokalizacja

    W podmokłej dolinie Orli, na wschód od miasta lokacyjnego.

    Wybór źródeł do dziejów miasta i zamku

    • 1292 – wymienione miasto Herenstat, wójt i kasztelan Dytryk von Barut (SUb, VI, nr 80; Cetwiński 1982, s. 224)
    • 1298 – kasztelan Hartwig von Nostitz (SUb, VI, nr 333; Cetwiński 1982, s. 224)
    • 1300 – kasztelan Niemierza (SUb, VI, nr 435; Cetwiński 1982, s. 224)
    • 1312 – wymienione miasto z dystryktem (LuBS, I, s. 120-121)
    • 1323 – Konrad I oleśnicki scedował na Bolesława legnickiego księstwo oleśnickie, w tym miasto Wąsosz z zamkiem (castrum) (LuBS, II, s. 12)
    • 1329 – Konrad I oleśnicki oddał Janowi Luksemburskiemu w lenno dzielnicę, w tym miasto Wąsosz (LuBS, II, s. 19)
    • 1347 – król Karol IV Luksemburski zhołdował dożywotnio księcia Jana ścinawskiego z jego ziem, w tym miasta Wąsosz (LuBS, I, s. 167-168)
    • 1432 – miasto oblegali husyci (Müller 1837, s. 254)
    • 1459 – król Jerzy z Podiebradów potwierdził książętom oleśnickim Konradowi IX i Konradowi X ich posiadłości, w tym Wąsosz (LuBS, II, s. 60)
    • 1471 – Konrad X oleśnicki przekazał Wilhelmowi Mosche w dożywotnie posiadanie miasto i zamek (slosz) Wąsosz wraz z wszystkimi przynależnościami związanymi z zamkiem (LuBS, II, s. 69-70)
    • 1479 – układ między Maciejem Korwinem a księciem Konradem X oleśnickim w sprawie przejęcia po śmierci Konrada jego ziem, z zastrzeżeniem, że zamki (schlosser) Żmigród, Wąsosz, Sułów i Milicz miały być mu już udostępnione (LuBS, II, s. 91-93)
    • 1490 – Konrad X oleśnicki przekazał swoje ziemie książętom legnicko-brzeskim, za wyjątkiem zamku (Sloss) i miasta Wąsosz, który otrzymali od niego z prawem dziedziczenia bracia Albrecht i Baltazar Soppke (LuBS, I, s. 269-273; II, s. 100-102)
    • 1492 – król Władysław Jagiellończyk potwierdził przekazanie miasteczka i zamku (slos) Wąsosz braciom Soppke (LuBS, I, s. 275-276)
    • 1493 – książę cieszyński Kazimierz potwierdził braciom Soppke posiadanie miasta i zamku (sloss) Wąsosz (LuBS, I, s. 276-277)
    • 1495 – król Władysław Jagiellończyk przyrzekł przekazanie ziem zmarłego Konrada X oleśnickiego, w tym lenna Wąsosz, księciu Henrykowi ziębickiemu (LuBS, II, s. 109-113)
    • 1499 – w Wąsoszu siedział Albrecht Soppke von Sawl (LuBS, I, s. 289)
    • 1512 – książę ziębicko-oleśnicki Karol I Albrecht sprzedał okręg wąsoski swojemu szwagrowi Zygmuntowi von Kurzbach, wolnemu panu na Żmigrodzie i Miliczu (LuBS, II, s. 114)
    • 1521 – król Ludwik węgierski potwierdził Janowi von Kurzbach przypadające mu w wyniku podziału majątku ziemie, w tym miasto Wąsosz z weichbildem (LuBS, II, s. 119-120)
    • 1525 – bracia Jan i Henryk von Kurzbach sprzedali Fryderykowi legnicko-brzeskiemu miasta i okręgi wiński, wąsoski i ryczeński (LuBS, II, s. 122-123)

    Opis obiektu

    Zamek, zbudowany na miejscu starszego założenia, być może typu motte z końca XIII wieku, powstał w widłach rzek Orli i Baryczy, na północny wschód od obecnego Rynku. Ślady pierwotnego systemu fortyfikacji (fosa-wał-fosa) są widoczne na archiwalnych planach. Zamek należał do Piastów głogowsko-oleśnickich i legnickich, a później przechodził przez ręce innych właścicieli, w tym Habsburgów. W drugiej połowie XVI wieku rozbudowano go na polecenie książąt i stanów, a kolejna przebudowa miała miejsce w 1628 roku na zlecenie cesarza. W wyniku tych prac zamek zyskał formę regularnej rezydencji z wewnętrznym dziedzińcem i narożnymi basztami.

    Podczas wojny trzydziestoletniej (1634, 1645) zamek i miasto były kilkukrotnie oblegane przez wojska szwedzkie, a w 1759 roku został zniszczony przez wojska rosyjskie i austriackie, co doprowadziło do rozbiórki północnego skrzydła zamku. W XVIII wieku został przebudowany w stylu barokowym, a jego obecna forma, z dwoma skrzydłami na planie litery L, pochodzi z okresu tej przebudowy. Ostatnia modyfikacja miała miejsce w 1924 roku, co zostało uwiecznione datą na portalu wejściowym.

    Zamek murowany z cegły, otynkowany, z fundamentami z kamieni polnych, posiada dachy kryte ceramiczną dachówką typu karpiówka. Większe, dwukondygnacyjne skrzydło pokrywa dach czterospadowy, a niższe, południowe – trójspadowy. Wewnątrz znajdują się drewniane stropy, sklepienia kolebkowe w piwnicach oraz krzyżowe sklepienia w wieży narożnej. Elewacja główna wyższego skrzydła jest pięcioosiowa, z symetrycznie rozmieszczonymi oknami, a w narożniku znajduje się okrągła wieża pod stożkowym dachem.

    Po zniszczeniach z XVIII wieku zasypano fosę, a na jej miejscu utworzono park. Fundamenty północnego skrzydła zostały zachowane i zakonserwowane, tworząc część dziedzińca. Zamek został wpisany do rejestru zabytków 13 listopada 1961 roku pod numerem A/3741/967.

    Chronologia

    Na podstawie źródeł pisanych koniec XIII-XIV w.; XV w.; XVI-XVII w.; II poł. XVIII w.

    Ilustracje

    Ilustracje

    Literatura

    Wzmianki o tym obiekcie lub miejscowości:

    Cetwiński 1982, s. 224; Grundmann 1982, s. 149; Guerquin 1957, s. 80; LuBS I, s. 120-121, 167-168, 269-273, 275-277, 289; LuBS II, s. 12, 19, 60, 69-70, 91-93, 100-102, 109-113, 114, 119-120, 122-123; Müller 1837, s. 253-254; Pilch 1978, s. 287-288; Weczerka 1977, s. 184-185; SUb VI, nr 80, 333, 435.

    Grundmann G

    Burgen, Schlösser und Gutshäuser in Schlesien, Bd. 1. Die mittelalterlichen Burgruinen und Wohntürme Book

    Frankfurt am Main, 1982.

    BibTeX

    Guerquin B

    Zamki śląskie Book

    Warszawa, 1957.

    BibTeX

    Müller K A

    Vaterländische Bilder, in einer Geschichte und Beschreibung der alten Burgfesten und Ritterschlösser Schlesiens Book

    Glogau, 1837.

    BibTeX

    Pilch J

    Zabytki architektury Dolnego Śląska Book

    Wrocław, 1978.

    BibTeX

    Grünhagen C; Markgraf H (Ed.)

    LuB 1 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter, Bd. 1 Collection

    Leipzig, 1881, (Publicationen aus den königlichen preußischen Staatsarchiven Bd. 7; alternatywne skróty: LuBS, LBuS).

    BibTeX

    Grünhagen C; Markgraf H (Ed.)

    LuB 2 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter. Bd. 2 Collection

    Leipzig, 1883, ( alternatywne skróty: LuBS, LBuS).

    BibTeX

    Appelt H; Menzel J; Irgang W (Ed.)

    SUb VI = Schlesisches Urkundenbuch. Tom VI: 1291-1300 Collection

    Köln, 1998.

    BibTeX

    Weczerka H

    Handbuch der Historischen Stätten – Schlesien Book

    Stuttgart, 1977.

    BibTeX

    Lokalizacja