Wąsosz, zamek

Zamek w Wąsoszu, położony na wschód od miasta w podmokłej dolinie Orli, posiada bogatą historię sięgającą końca XIII wieku. Pierwotnie mógł być założeniem typu motte, co sugerują archiwalne plany ukazujące system owalnych fortyfikacji. W kolejnych stuleciach zamek był wielokrotnie przebudowywany, m.in. w XVI i XVII wieku, kiedy to zyskał formę regularnego zamku z wewnętrznym dziedzińcem i narożną basztą. W czasie wojny trzydziestoletniej został dwukrotnie zdobyty przez wojska szwedzkie, a po zniszczeniach w XVIII wieku odbudowano go jako dwuskrzydłowe założenie na planie litery L.

Lokalizacjawoj. dolnośląskie, pow. górowski, gm. Wąsosz
Współrzędne51.5616107, 16.6926287
Obszar AZP70-25
Chronologiapóźne średniowiecze, nowożytność
AutorzyDominik Nowakowski
Data udostępnienia30.09.2024
WĄSOSZ, widok zamku od strony południowo-zachodniej wg fotografii z lat 30. XX w.
WĄSOSZ, widok zamku od strony południowo-zachodniej wg fotografii z lat 30. XX w.

Jak cytować?

Nowakowski Dominik. Wąsosz, zamek, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/zamek-w-wasoszu/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/]. Data dostępu: 24.04.2025.

Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach

Opis

Przynależność administracyjna i toponomastyka

Obecna: Wąsosz (niem. Herrnstadt), gm. Wąsosz, pow. górowski, woj. dolnośląskie

Przynależność historyczna: księstwo głogowskie, księstwo oleśnickie, księstwo wołowskie

Lokalizacja

W podmokłej dolinie Orli, na wschód od miasta lokacyjnego.

Wybór źródeł do dziejów miasta i zamku

  • 1292 – wymienione miasto Herenstat, wójt i kasztelan Dytryk von Barut (SUb, VI, nr 80; Cetwiński 1982, s. 224)
  • 1298 – kasztelan Hartwig von Nostitz (SUb, VI, nr 333; Cetwiński 1982, s. 224)
  • 1300 – kasztelan Niemierza (SUb, VI, nr 435; Cetwiński 1982, s. 224)
  • 1312 – wymienione miasto z dystryktem (LuBS, I, s. 120-121)
  • 1323 – Konrad I oleśnicki scedował na Bolesława legnickiego księstwo oleśnickie, w tym miasto Wąsosz z zamkiem (castrum) (LuBS, II, s. 12)
  • 1329 – Konrad I oleśnicki oddał Janowi Luksemburskiemu w lenno dzielnicę, w tym miasto Wąsosz (LuBS, II, s. 19)
  • 1347 – król Karol IV Luksemburski zhołdował dożywotnio księcia Jana ścinawskiego z jego ziem, w tym miasta Wąsosz (LuBS, I, s. 167-168)
  • 1432 – miasto oblegali husyci (Müller 1837, s. 254)
  • 1459 – król Jerzy z Podiebradów potwierdził książętom oleśnickim Konradowi IX i Konradowi X ich posiadłości, w tym Wąsosz (LuBS, II, s. 60)
  • 1471 – Konrad X oleśnicki przekazał Wilhelmowi Mosche w dożywotnie posiadanie miasto i zamek (slosz) Wąsosz wraz z wszystkimi przynależnościami związanymi z zamkiem (LuBS, II, s. 69-70)
  • 1479 – układ między Maciejem Korwinem a księciem Konradem X oleśnickim w sprawie przejęcia po śmierci Konrada jego ziem, z zastrzeżeniem, że zamki (schlosser) Żmigród, Wąsosz, Sułów i Milicz miały być mu już udostępnione (LuBS, II, s. 91-93)
  • 1490 – Konrad X oleśnicki przekazał swoje ziemie książętom legnicko-brzeskim, za wyjątkiem zamku (Sloss) i miasta Wąsosz, który otrzymali od niego z prawem dziedziczenia bracia Albrecht i Baltazar Soppke (LuBS, I, s. 269-273; II, s. 100-102)
  • 1492 – król Władysław Jagiellończyk potwierdził przekazanie miasteczka i zamku (slos) Wąsosz braciom Soppke (LuBS, I, s. 275-276)
  • 1493 – książę cieszyński Kazimierz potwierdził braciom Soppke posiadanie miasta i zamku (sloss) Wąsosz (LuBS, I, s. 276-277)
  • 1495 – król Władysław Jagiellończyk przyrzekł przekazanie ziem zmarłego Konrada X oleśnickiego, w tym lenna Wąsosz, księciu Henrykowi ziębickiemu (LuBS, II, s. 109-113)
  • 1499 – w Wąsoszu siedział Albrecht Soppke von Sawl (LuBS, I, s. 289)
  • 1512 – książę ziębicko-oleśnicki Karol I Albrecht sprzedał okręg wąsoski swojemu szwagrowi Zygmuntowi von Kurzbach, wolnemu panu na Żmigrodzie i Miliczu (LuBS, II, s. 114)
  • 1521 – król Ludwik węgierski potwierdził Janowi von Kurzbach przypadające mu w wyniku podziału majątku ziemie, w tym miasto Wąsosz z weichbildem (LuBS, II, s. 119-120)
  • 1525 – bracia Jan i Henryk von Kurzbach sprzedali Fryderykowi legnicko-brzeskiemu miasta i okręgi wiński, wąsoski i ryczeński (LuBS, II, s. 122-123)

Opis obiektu

Zamek, zbudowany na miejscu starszego założenia, być może typu motte z końca XIII wieku, powstał w widłach rzek Orli i Baryczy, na północny wschód od obecnego Rynku. Ślady pierwotnego systemu fortyfikacji (fosa-wał-fosa) są widoczne na archiwalnych planach. Zamek należał do Piastów głogowsko-oleśnickich i legnickich, a później przechodził przez ręce innych właścicieli, w tym Habsburgów. W drugiej połowie XVI wieku rozbudowano go na polecenie książąt i stanów, a kolejna przebudowa miała miejsce w 1628 roku na zlecenie cesarza. W wyniku tych prac zamek zyskał formę regularnej rezydencji z wewnętrznym dziedzińcem i narożnymi basztami.

Podczas wojny trzydziestoletniej (1634, 1645) zamek i miasto były kilkukrotnie oblegane przez wojska szwedzkie, a w 1759 roku został zniszczony przez wojska rosyjskie i austriackie, co doprowadziło do rozbiórki północnego skrzydła zamku. W XVIII wieku został przebudowany w stylu barokowym, a jego obecna forma, z dwoma skrzydłami na planie litery L, pochodzi z okresu tej przebudowy. Ostatnia modyfikacja miała miejsce w 1924 roku, co zostało uwiecznione datą na portalu wejściowym.

Zamek murowany z cegły, otynkowany, z fundamentami z kamieni polnych, posiada dachy kryte ceramiczną dachówką typu karpiówka. Większe, dwukondygnacyjne skrzydło pokrywa dach czterospadowy, a niższe, południowe – trójspadowy. Wewnątrz znajdują się drewniane stropy, sklepienia kolebkowe w piwnicach oraz krzyżowe sklepienia w wieży narożnej. Elewacja główna wyższego skrzydła jest pięcioosiowa, z symetrycznie rozmieszczonymi oknami, a w narożniku znajduje się okrągła wieża pod stożkowym dachem.

Po zniszczeniach z XVIII wieku zasypano fosę, a na jej miejscu utworzono park. Fundamenty północnego skrzydła zostały zachowane i zakonserwowane, tworząc część dziedzińca. Zamek został wpisany do rejestru zabytków 13 listopada 1961 roku pod numerem A/3741/967.

Chronologia

Na podstawie źródeł pisanych koniec XIII-XIV w.; XV w.; XVI-XVII w.; II poł. XVIII w.

Ilustracje

Ilustracje

Literatura

Wzmianki o tym obiekcie lub miejscowości:

Cetwiński 1982, s. 224; Grundmann 1982, s. 149; Guerquin 1957, s. 80; LuBS I, s. 120-121, 167-168, 269-273, 275-277, 289; LuBS II, s. 12, 19, 60, 69-70, 91-93, 100-102, 109-113, 114, 119-120, 122-123; Müller 1837, s. 253-254; Pilch 1978, s. 287-288; Weczerka 1977, s. 184-185; SUb VI, nr 80, 333, 435.

Grundmann G

Burgen, Schlösser und Gutshäuser in Schlesien, Bd. 1. Die mittelalterlichen Burgruinen und Wohntürme Book

Frankfurt am Main, 1982.

BibTeX

Guerquin B

Zamki śląskie Book

Warszawa, 1957.

BibTeX

Müller K A

Vaterländische Bilder, in einer Geschichte und Beschreibung der alten Burgfesten und Ritterschlösser Schlesiens Book

Glogau, 1837.

BibTeX

Pilch J

Zabytki architektury Dolnego Śląska Book

Wrocław, 1978.

BibTeX

Grünhagen C; Markgraf H (Ed.)

LuB 1 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter, Bd. 1 Collection

Leipzig, 1881, (Publicationen aus den königlichen preußischen Staatsarchiven Bd. 7; alternatywne skróty: LuBS, LBuS).

BibTeX

Grünhagen C; Markgraf H (Ed.)

LuB 2 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter. Bd. 2 Collection

Leipzig, 1883, ( alternatywne skróty: LuBS, LBuS).

BibTeX

Appelt H; Menzel J; Irgang W (Ed.)

SUb VI = Schlesisches Urkundenbuch. Tom VI: 1291-1300 Collection

Köln, 1998.

BibTeX

Weczerka H

Handbuch der Historischen Stätten – Schlesien Book

Stuttgart, 1977.

BibTeX

Lokalizacja