Zamek w Wąsoszu, położony na wschód od miasta w podmokłej dolinie Orli, posiada bogatą historię sięgającą końca XIII wieku. Pierwotnie mógł być założeniem typu motte, co sugerują archiwalne plany ukazujące system owalnych fortyfikacji. W kolejnych stuleciach zamek był wielokrotnie przebudowywany, m.in. w XVI i XVII wieku, kiedy to zyskał formę regularnego zamku z wewnętrznym dziedzińcem i narożną basztą. W czasie wojny trzydziestoletniej został dwukrotnie zdobyty przez wojska szwedzkie, a po zniszczeniach w XVIII wieku odbudowano go jako dwuskrzydłowe założenie na planie litery L.
Lokalizacja | woj. dolnośląskie, pow. górowski, gm. Wąsosz |
---|---|
Współrzędne | 51.5616107, 16.6926287 |
Obszar AZP | 70-25 |
Chronologia | późne średniowiecze, nowożytność |
Autorzy | Dominik Nowakowski |
Data udostępnienia | 30.09.2024 |
Jak cytować?
Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach
Opis
Przynależność administracyjna i toponomastyka
Obecna: Wąsosz (niem. Herrnstadt), gm. Wąsosz, pow. górowski, woj. dolnośląskie
Przynależność historyczna: księstwo głogowskie, księstwo oleśnickie, księstwo wołowskie
Lokalizacja
W podmokłej dolinie Orli, na wschód od miasta lokacyjnego.
Wybór źródeł do dziejów miasta i zamku
- 1292 – wymienione miasto Herenstat, wójt i kasztelan Dytryk von Barut (SUb, VI, nr 80; Cetwiński 1982, s. 224)
- 1298 – kasztelan Hartwig von Nostitz (SUb, VI, nr 333; Cetwiński 1982, s. 224)
- 1300 – kasztelan Niemierza (SUb, VI, nr 435; Cetwiński 1982, s. 224)
- 1312 – wymienione miasto z dystryktem (LuBS, I, s. 120-121)
- 1323 – Konrad I oleśnicki scedował na Bolesława legnickiego księstwo oleśnickie, w tym miasto Wąsosz z zamkiem (castrum) (LuBS, II, s. 12)
- 1329 – Konrad I oleśnicki oddał Janowi Luksemburskiemu w lenno dzielnicę, w tym miasto Wąsosz (LuBS, II, s. 19)
- 1347 – król Karol IV Luksemburski zhołdował dożywotnio księcia Jana ścinawskiego z jego ziem, w tym miasta Wąsosz (LuBS, I, s. 167-168)
- 1432 – miasto oblegali husyci (Müller 1837, s. 254)
- 1459 – król Jerzy z Podiebradów potwierdził książętom oleśnickim Konradowi IX i Konradowi X ich posiadłości, w tym Wąsosz (LuBS, II, s. 60)
- 1471 – Konrad X oleśnicki przekazał Wilhelmowi Mosche w dożywotnie posiadanie miasto i zamek (slosz) Wąsosz wraz z wszystkimi przynależnościami związanymi z zamkiem (LuBS, II, s. 69-70)
- 1479 – układ między Maciejem Korwinem a księciem Konradem X oleśnickim w sprawie przejęcia po śmierci Konrada jego ziem, z zastrzeżeniem, że zamki (schlosser) Żmigród, Wąsosz, Sułów i Milicz miały być mu już udostępnione (LuBS, II, s. 91-93)
- 1490 – Konrad X oleśnicki przekazał swoje ziemie książętom legnicko-brzeskim, za wyjątkiem zamku (Sloss) i miasta Wąsosz, który otrzymali od niego z prawem dziedziczenia bracia Albrecht i Baltazar Soppke (LuBS, I, s. 269-273; II, s. 100-102)
- 1492 – król Władysław Jagiellończyk potwierdził przekazanie miasteczka i zamku (slos) Wąsosz braciom Soppke (LuBS, I, s. 275-276)
- 1493 – książę cieszyński Kazimierz potwierdził braciom Soppke posiadanie miasta i zamku (sloss) Wąsosz (LuBS, I, s. 276-277)
- 1495 – król Władysław Jagiellończyk przyrzekł przekazanie ziem zmarłego Konrada X oleśnickiego, w tym lenna Wąsosz, księciu Henrykowi ziębickiemu (LuBS, II, s. 109-113)
- 1499 – w Wąsoszu siedział Albrecht Soppke von Sawl (LuBS, I, s. 289)
- 1512 – książę ziębicko-oleśnicki Karol I Albrecht sprzedał okręg wąsoski swojemu szwagrowi Zygmuntowi von Kurzbach, wolnemu panu na Żmigrodzie i Miliczu (LuBS, II, s. 114)
- 1521 – król Ludwik węgierski potwierdził Janowi von Kurzbach przypadające mu w wyniku podziału majątku ziemie, w tym miasto Wąsosz z weichbildem (LuBS, II, s. 119-120)
- 1525 – bracia Jan i Henryk von Kurzbach sprzedali Fryderykowi legnicko-brzeskiemu miasta i okręgi wiński, wąsoski i ryczeński (LuBS, II, s. 122-123)
Opis obiektu
Zamek, zbudowany na miejscu starszego założenia, być może typu motte z końca XIII wieku, powstał w widłach rzek Orli i Baryczy, na północny wschód od obecnego Rynku. Ślady pierwotnego systemu fortyfikacji (fosa-wał-fosa) są widoczne na archiwalnych planach. Zamek należał do Piastów głogowsko-oleśnickich i legnickich, a później przechodził przez ręce innych właścicieli, w tym Habsburgów. W drugiej połowie XVI wieku rozbudowano go na polecenie książąt i stanów, a kolejna przebudowa miała miejsce w 1628 roku na zlecenie cesarza. W wyniku tych prac zamek zyskał formę regularnej rezydencji z wewnętrznym dziedzińcem i narożnymi basztami.
Podczas wojny trzydziestoletniej (1634, 1645) zamek i miasto były kilkukrotnie oblegane przez wojska szwedzkie, a w 1759 roku został zniszczony przez wojska rosyjskie i austriackie, co doprowadziło do rozbiórki północnego skrzydła zamku. W XVIII wieku został przebudowany w stylu barokowym, a jego obecna forma, z dwoma skrzydłami na planie litery L, pochodzi z okresu tej przebudowy. Ostatnia modyfikacja miała miejsce w 1924 roku, co zostało uwiecznione datą na portalu wejściowym.
Zamek murowany z cegły, otynkowany, z fundamentami z kamieni polnych, posiada dachy kryte ceramiczną dachówką typu karpiówka. Większe, dwukondygnacyjne skrzydło pokrywa dach czterospadowy, a niższe, południowe – trójspadowy. Wewnątrz znajdują się drewniane stropy, sklepienia kolebkowe w piwnicach oraz krzyżowe sklepienia w wieży narożnej. Elewacja główna wyższego skrzydła jest pięcioosiowa, z symetrycznie rozmieszczonymi oknami, a w narożniku znajduje się okrągła wieża pod stożkowym dachem.
Po zniszczeniach z XVIII wieku zasypano fosę, a na jej miejscu utworzono park. Fundamenty północnego skrzydła zostały zachowane i zakonserwowane, tworząc część dziedzińca. Zamek został wpisany do rejestru zabytków 13 listopada 1961 roku pod numerem A/3741/967.
Chronologia
Na podstawie źródeł pisanych koniec XIII-XIV w.; XV w.; XVI-XVII w.; II poł. XVIII w.
Ilustracje
Ilustracje
Literatura
Wzmianki o tym obiekcie lub miejscowości:
Cetwiński 1982, s. 224; Grundmann 1982, s. 149; Guerquin 1957, s. 80; LuBS I, s. 120-121, 167-168, 269-273, 275-277, 289; LuBS II, s. 12, 19, 60, 69-70, 91-93, 100-102, 109-113, 114, 119-120, 122-123; Müller 1837, s. 253-254; Pilch 1978, s. 287-288; Weczerka 1977, s. 184-185; SUb VI, nr 80, 333, 435.
Burgen, Schlösser und Gutshäuser in Schlesien, Bd. 1. Die mittelalterlichen Burgruinen und Wohntürme Book
Frankfurt am Main, 1982.
Zamki śląskie Book
Warszawa, 1957.
Vaterländische Bilder, in einer Geschichte und Beschreibung der alten Burgfesten und Ritterschlösser Schlesiens Book
Glogau, 1837.
Zabytki architektury Dolnego Śląska Book
Wrocław, 1978.
LuB 1 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter, Bd. 1 Collection
Leipzig, 1881, (Publicationen aus den königlichen preußischen Staatsarchiven Bd. 7; alternatywne skróty: LuBS, LBuS).
LuB 2 = Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seiner einzelnen Fürstenthümer im Mittelalter. Bd. 2 Collection
Leipzig, 1883, ( alternatywne skróty: LuBS, LBuS).
SUb VI = Schlesisches Urkundenbuch. Tom VI: 1291-1300 Collection
Köln, 1998.
Handbuch der Historischen Stätten – Schlesien Book
Stuttgart, 1977.