Bielsko-Biała, Zamek Książąt Sułkowskich

Zamek książęcy w Bielsku-Białej, położony w północno-wschodniej części starego miasta, jest wyjątkowym przykładem architektury, łączącym elementy od gotyku do XIX wieku. Usytuowany na tarasie opadającej skarpą ku dolinie rzeki Białej i placowi Bolesława Chrobrego, zachował się w doskonałym stanie. Obecnie pełni funkcję siedziby Muzeum Okręgowego, przyciągając turystów swoją bogatą historią i zachwycającą architekturą.

Lokalizacjawoj. śląskie, miasto Bielsko-Biała
Współrzędne49.8218523 N, 19.0445639 E
Obszar AZP107-48
Chronologiawczesne średniowiecze, pełne średniowieczepóźne średniowiecze, nowożytność
AutorzyPiotr Siemko
Data udostępnienia28.06.2023
BIELSKO-BIAŁA, współczesna siedziba Muzeum Historycznego w Bielsku-Białej
BIELSKO-BIAŁA, współczesna siedziba Muzeum Historycznego w Bielsku-Białej, 2020 (fot. Bieniecki Piotr, CC BY-SA 4.0, z Wikimedia Commons)

Jak cytować?

Siemko Piotr, Zamek Książąt Sułkowskich w Bielsku, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/bielsko-biala-zamek/], Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/]. Data dostępu: 02.03.2025.

Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach

Opis

Przynależność administracyjna

Obecna: miasto Bielsko-Biała, woj. śląskie

Historyczna: księstwo opolsko-raciborskie (do 1290), księstwo cieszyńskie

Lokalizacja i stan zachowania

Zamek położony jest w północno-wschodniej części starego miasta, na tarasie opadającej skarpą w kierunku wschodnim do doliny rzeki Białej i w kierunku północnym do obecnego placu Bolesława Chrobrego. Zamek zachował się w dobrym stanie, z wyglądem nadanym podczas przebudowy w XIX wieku. Obecnie jest siedzibą Muzeum Okręgowego w Bielsku-Białej.

Topomonastyka

  • 1312 – Bilicz (PERZANOWSKI, s. 15)
  • 1327 – Belicz (CDS XVI, reg. 4617)
  • 1442 – Bielsko (LuBs, s.635)
  • 1452 – Belicz (LuBs, s.566)
  • 1475 i 1498 – Bielitz (LuBs, str.568; SOMMERSBERG, s. 738)

Dzieje własności dóbr ziemskich i obiektu  na podstawie przyczynków źródłowych

  • 1281-1313/16 – Mieszko I
  • 1358-1419 – Kazimierz I
  • 1410-1431 – Bolesław
  • 1431-1442 – wspólnie książęcy bracia – Wacław I, Władysław, Przemysław II i Bolesław II
  • 1442-1474 – Wacław I
  • 1474-1477 – Przemysław II
  • 1477-1528 – Kazimierz II
  • 1528-1545 – Jan z Pernsteinu i wdowa po Wacławie II jako kuratorzy ks. Wacława III Adama
  • 1545-1553 – Wacław III Adam
  • 1553-1565 – Kacper Wilczek
  • 1565-1571 – Fryderyk Kazimierz
  • 1571-1572 – Wacław III Adam
  • 1572-1586 – Karol von Promnitz
  • 1582 (1586)-1592 – Adam von Schaffgotsch
  • 1592 – 1594 Jan Sunnegh
  • 1598 – 1601 Stefan Sunnegh
  • 1601 – 1641 Jan II Sunnegh
  • 1641 – 1645 wdowa Anna  Sunnegh
  • 1645 – 1660 Emeryk  Sunnegh
  • 1660 – 1676 Juliusz Sunnegh
  • 1676 – 1687 administratorzy w imieniu małoletniego Juliusza Gottlieba Sunnegha, tenże od 1687 do 1724, po czym administracja do 1728
  • 1728 – 1741 Henryk Wilhelm Solms
  • 1742 – 1765 Fryderyk Wilhelm Haugwitz
  • 1765 – 1945 Sułkowscy (Chorąży,  Koenig 2003, s. 31-55)

Historia budowlana obiektu

Na podstawie badań archeologicznych i architektonicznych M. Bicz-Suknaromska wydzieliła 11 faz budowlanych zamku od XIII do XIX wieku:

Faza 1 (XIII w.)
Powstała drewniana strażnica, która była częścią systemu obronnego miasta (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 94-95).

Faza 2 (2 ćw. XIV w.)
Wzniesiono mur obronny wokół miasta i strażnicy oraz basztę z bramą, która została później włączona do obwodu obronnego zamku (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 96-97).

Faza 3 (2 poł. XIV w.)
Strażnica została przekształcona w zamek i oddzielona od miasta murem. Wzniesiono basztę od strony południowo-wschodniej oraz budynek przy północnym odcinku muru miejskiego, mający plan trapezu o wymiarach 25 x 13 m, wykonany z łamanego wapienia (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 97-101).

Faza 4 (XV w.)
Miasto wraz z zamkiem zostało opasane drugą linią muru obronnego. Baszta z bramą wjazdową została przekształcona w wieżę zamkową, a w południowo-zachodnim narożniku wzniesiono dwukondygnacyjny budynek. Główny budynek zamku podzielono na mniejsze pomieszczenia (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 101-104).

Faza 5 (XVI w.)
Zamek zaczął tracić swoje cechy obronne na rzecz funkcji reprezentacyjnych. Wzniesiono budynek przy murze południowym (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 104-107).

Faza 6 (XVI/XVII w.)
Dotychczasowe budynki zostały scalone. Skrócono budynek z aulą, a pomiędzy nim a dawną basztą bramną wzniesiono jednopiętrową dobudówkę. Skrzydło południowe przejęło funkcje reprezentacyjne. Na elewacjach zewnętrznych wykonano polichromie, a we wnętrzach malowane fryzy podstropowe (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 107-118).

Faza 7 (1 poł. XVII w.)
Sunneghowie przebudowali zamek, wypełniając luki w zabudowie. Zabudowano narożnik północno-zachodni oraz wolne przestrzenie między dawną wieżą bramną a budynkiem zachodnim, uzyskując cztery pełne skrzydła wokół dziedzińca (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 118-120).

Faza 8 (3 ćw. XVII w.)
Zamek został gruntownie przebudowany, powiązany jednolitym programem funkcjonalnym. Wzniesiono krużganki wzdłuż wszystkich elewacji, chociaż skrzydło północne mogło być ich pozbawione (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 121-123).

Faza 9 (2 poł. XVIII w.)
Prawdopodobnie wzniesiono drugie piętro skrzydła północnego oraz korytarze od strony podwórza zamiast krużganków. Panorama Bielska z 1809 roku pokazuje zamek z tego okresu (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 123-128).

Faza 10 (ok. 1810 r.)
W 1808 roku zamek częściowo zniszczył pożar. Prace skupiły się głównie we wnętrzach. Księga budowy z 1810 roku wspomina kaplicę w obrębie zamku (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 128-130).

Faza 11 (2 poł. lat 50. XIX w.)
Celem przebudowy była unifikacja całej zabudowy zamkowej. W 1856 roku zbudowano istniejącą do dziś kaplicę. Elewacje zyskały długie szeregi jednakowych okien, a wieżę nadbudowano o dwie kondygnacje z krenelażem. Wnętrza mają charakter spokojnego klasycyzującego baroku z detalami wzorowanymi na włoskim renesansie (Bicz-Suknarowska, Komorowski 1993, s. 130-133).

Typ budowli

Zamek książęcy, nizinny, o regularnym kształcie, usytuowany na terenie skarpy, był pierwotnie obwiedziony murem obwodowym, który był sprzężony z umocnieniami miasta. Zawiera elementy stylistyczne od gotyku do XIX wieku.

Literatura

Opracowania naukowe

Bicz-Suknarowska, M.; Komorowski, W.

Zamek w Bielsku Book

Katowice, 1993.

BibTeX

Boba-Dyga, B.

Odkrycie i konserwacja renesansowej polichromii iluzjonistycznej na ścianie zachodniej dawnej elewacji dziedzińca, a obecnie w holu na I piętrze skrzydła zachodniego Zamku Sułkowskich Journal Article

In: Bielsko-Bialskie Studia Muzealne, vol. IV, 2005.

BibTeX

Chorąży, B.; Koenig, P.

Zamek w Bielsku. Zarys historyczny Book

Bielsko-Biała, 2003.

BibTeX

Czechowicz, B.

Książęcy mecenat artystyczny na Śląsku u schyłku średniowiecza Book

Warszawa, 2005.

BibTeX

Dwornik-Gutowska, E.; Gutowski, M.

Powiat bielsko-bialski Book

Warszawa, 1967.

BibTeX

Dwornik-Gutowska, E.; Gutowski, M.

KZS VII/2 = Powiat bielsko-bialski. Katalog zabytków sztuki w Polsce, tom VII, województwo katowickie, zeszyt 2 Book

Warszawa, 1967.

BibTeX

Pawlowski, S.

Sprawozdanie z badań archeologicznych na zamku w Bielsku w 1992 roku Journal Article

In: Bielsko-Bialskie Studia Muzealne, vol. I, 1993.

BibTeX

Pawlowski, S.

Sprawozdanie z badań archeologicznych na zamku w Bielsku w 1993 roku Journal Article

In: Bielsko-Bialskie Studia Muzealne, vol. I, 1995.

BibTeX

Pawlowski, S.; Chorąży, B.

Sprawozdanie z badań archeologicznych na zamku w Bielsku-Białej Journal Article

In: Badania archeologiczne na Górnym Śląsku i ziemiach pogranicznych w 1993 roku, 1997.

BibTeX

Perzanowski, Z.

Bielsko-Biała. Zarys dziejów rozwoju przestrzennego miasta Book

Kraków, 1958.

BibTeX

Peter, A.

Burgen und Schlösser im Herzogthum Schlesien Book

Teschen, 1879.

BibTeX

Siemko, P.

Zamki na Górnym Śląsku Book

Katowice, 2023.

BibTeX

Ilustracje

Plany

Ikonografia i zdjęcia

Lokalizacja