Letnica, st. 12 (gm. Świdnica), motte

Gródek w Letnicy wzniesiono na krawędzi podmokłej łąki, w pobliżu niewielkiego garbu terenowego, w centrum wsi, na zapleczu dawnego majątku. Założenie otoczone jest szczątkowo zachowanym murem obronnym, zbudowanym z kamieni polnych oraz fosą i niskim wałem ziemnym, zachowanym jedynie od strony południowej. Założenie popadło w ruinę w XVII wieku i od tego czasu prawdopodobnie nie było użytkowane. Na podstawie odkrytych zabytków ruchomych obiekt datowany jest na XIV–XVII w.

Lokalizacjawoj. lubuskie, pow. zielonogórski, gm. Świdnica
Współrzędne51.896667 N, 15.334167 E
Obszar AZP63-12
Chronologiapóźne średniowiecze, nowożytność
AutorzyDominik Nowakowski
Data udostępnienia27.12.2023
LETNICA, plan warstwicowy i przekrój obiektu (za Nowakowski 2008, s. 496, ryc. 163)
LETNICA, plan warstwicowy i przekrój obiektu (za Nowakowski 2008, s. 496, ryc. 163)

Jak cytować?

Nowakowski Dominik. Letnica, st. 12 (gm. Świdnica), motte, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/letnica-st-12-gm-swidnica-motte/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/]. Data dostępu: 22.04.2025.

Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje, etc. – jak w podpisach

Opis

Przynależność administracyjna

Obecna: Letnica (Lätnitz, Kr. Grünberg, MBl. 2332) gm. Świdnica, pow. zielonogórski, woj. lubuskie; stan. 12, AZP 58/63-12

Przynależność historyczna: księstwo głogowskie

Lokalizacja

Na krawędzi podmokłej łąki, w pobliżu niewielkiego garbu terenowego, w centrum wsi, na zapleczu dawnego majątku

Wybór źródeł do dziejów miejscowości i dóbr ziemskich:

  • 1305 – wieś Lethnicza jako własność komesa Mlodote (LF, E, 53)
  • 1376 – proboszcz (Neuling 1920, s. 153)
  • 1415 – siedział tu Jan Lansitz (CDS, XXIV, s. 18)
  • 1447-1473 – Jan Knobelsdorf z Letnicy (CDS, XXXI, s. 31; Foerster 1905, s. 95)
  • 1473 – Wolfram Knobelsdorf (Foerster 1905, s. 93-95)
  • 1601 – alten Rittersitz (Foerster 1905, s. 96)

Opis obiektu

Grodzisko stożkowate jest zachowane w formie kopca o kolistym planie, o średnicy u podstawy około 30 metrów i wysokości do 3 metrów. Założenie otacza szczątkowo zachowany mur obronny, zbudowany z kamieni polnych, oraz fosa i niski wał ziemny, które zachowały się jedynie od strony południowej. W centralnej części nasypu można dostrzec dolne partie wieży mieszkalnej, zbudowanej na planie prostokąta o wymiarach 7 x 11 metrów. W zachowanej części piwnicy widoczne są relikty niewielkiego pomieszczenia, pierwotnie przekrytego sklepieniem kolebkowym. Mury wzniesiono z kamieni polnych i dużych brył rudy darniowej, spajanych zaprawą wapienną.

W wykopie zlokalizowanym w południowo-wschodniej części obiektu, między ścianą wieży a murem obwodowym, odkryto nowożytną warstwę rozbiórkową, która zniszczyła starsze nawarstwienia. Poniżej tej warstwy, głównie w stokowej części kopca, stwierdzono płaszcz z gliny i kamieni polnych, pod którym zalegała warstwa humusu zmieszanego z gliną. Wykop osiągnął głębokość 2,8 metra (poziom wód gruntowych), odsłaniając stopę fundamentową wieży, posadowioną 2,5 metra poniżej współczesnego poziomu gruntu. Badania wykazały również, że obiekt został założony na naturalnym, kolistym wzniesieniu, którego pierwotna wysokość była około 1 metra niższa od obecnej.

Założenie popadło w ruinę w XVII wieku i od tego czasu prawdopodobnie nie było użytkowane. W warstwie rozbiórkowej odkryto fragmenty naczyń kamionkowych, ułamki naczyń glazurowanych i stalowoszarych, kafle piecowe oraz kości zwierzęce. W spągu tej warstwy, przy ścianie budynku, znaleziono 3 monety z przełomu XV i XVI wieku. Natomiast w warstwie pochodzącej z czasów budowy wieży odkryto fragmenty ceramiki, głównie stalowoszarej. Na podstawie odkrytych zabytków ruchomych, obiekt datowany jest na okres XIV-XVII wieku.

Ilustracje

Ilustracje

Literatura

Wzmianki konkretnie o tym obiekcie

Foerster 1906; Informator Archeologiczny 1984, s. 230-231; Informator Archeologiczny 1985, s. 168; Kowalski 1987, s. 122; Lewczuk 1993, s. 477; Lewczuk 1994, s. 149-159; Lewczuk 2001, s. 164; Kajzer, Kołodziejski, Salm 2001, s. 268; Nowakowski 2008, s. 496-498

Foerster A

Geschichte von den Dörfern des Grünberger Kreises Book

Grünberg, 1906.

BibTeX

Informator Archeologiczn Booklet

1984.

BibTeX

Informator Archeologiczn Booklet

1985.

BibTeX

Kajzer J; Kołodziejczyk S; Salm J

Leksykon zamków w Polsce Book

Warszawa, 2001.

BibTeX

Kowalski S

Zabytki województwa zielonogórskiego Book

Zielona Góra, 1987.

BibTeX

Lewczuk K

Grodziska województwa zielonogórskiego – nowo odkryte i zweryfikowane pozytywnie w czasie akcji AZP w latach 1980-1991 Journal Article

In: Śląskie Sprawozdania Archeologiczne, vol. 34, pp. 475, 1993.

BibTeX

Lewczuk J

Ceramika z grodziska stożkowatego w Letnicy, gm. Świdnica, woj. zielonogórskie, stanowisko nr 12, AZP 63-13/58 Book Chapter

In: Gruszczyńska, A.; Targońska, A. (Ed.): Garncarstwo i kaflarstwo na ziemiach polskich od późnego średniowiecza do czasów współczesnych, pp. 149-159, Rzeszów, 1994.

BibTeX

Lewczuk J

Perspektywy badań nad późnym średniowieczem i okresem wczesnonowożytnym w południowej części Środkowego Nadodrza Journal Article

In: Silesia Antiqua, vol. 42, pp. 149–176, 2001.

BibTeX

Neuling H

Schlesiens Kirchorte und ihre kirchlichen Stiftungen bis zum Ausgang des Mittelalters Book

Breslau, 1902.

BibTeX

Nowakowski D

Siedziby książęce i rycerskie księstwa głogowskiego w średniowieczu Book

Wrocław, 2008.

BibTeX

Markgraf H; Schulte W (Ed.)

CDS XIV = Codex Diplomaticus Silesiae, Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Bd. XIV Collection

Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau, 1889, (także skrótowo jako LfeV; Lf; LF).

BibTeX

Gaber E (Ed.)

CDS XXXI = Codex Diplomaticus Silesiae, Die Inventare der nichtstaatlichen Archive Schlesiens. Kreis Sprottau, Bd. XXXI Collection

Breslau, 1925, (Inv. Sprot. ).

BibTeX

Wutke K (Ed.)

CDS XXIV = Codex Diplomaticus Silesiae, Die Inventare der nichtstaatlichen Archive Schlesiens. Die Kreise Grünberg und Freistadt, Bd. XXIV Bachelor Thesis

1908, (Inv. Grünb.).

BibTeX

Lokalizacja