Wojcieszów, pałac Nieder-Kauffung

Pałac Nieder-Kauffung, wchodzący w skład dawnego zespołu dworskiego zwanego Niedergut znajduje się w północnej części Wojcieszowa. Zespół, złożony jest z części rezydencjonalnej – pałacu z parkiem i części folwarcznej. W obecnej formie został zbudowany na przełomie XVII i XVIII wieku,  poprzedzony przez późnorenesansową budowlę, której ślady w postaci sklepień kolebkowo-krzyżowych, i kolebkowych z lunetami można odnaleźć pomieszczeniach parteru. Ta ostatnia powstała prawdopodobnie wskutek rozbudowy jeszcze starszego, średniowiecznego zameczku-dworu.

Lokalizacjawoj. dolnośląskie, pow. złotoryjski, gm. Wojcieszów
Współrzędne50.97173, 15.91411
Obszar AZP82-18
Chronologianowożytność
AutorzyArtur Kwaśniewski, Aleksandra Walkowska
Data udostępnienia09.01.2025
WOJCIESZÓW, pałac Nieder na numerycznym modelu terenu, zaznaczony prawdopodobny przebieg fosy (oprac. P. Błoniewski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])
WOJCIESZÓW, pałac Nieder na numerycznym modelu terenu, zaznaczony prawdopodobny przebieg fosy (oprac. P. Błoniewski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])

Jak cytować?

Kwaśniewski Artur, Aleksandra Walkowska. Wojcieszów, pałac Nieder-Kauffung, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/wojcieszow-palac-nieder-kauffung/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/]. Data dostępu: 25.03.2025.

Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje etc. – jak w podpisach

Opis

Przynależność administracyjna i toponomastyka

  • w XIII w. Wojcieszów wchodził w skład księstwa śląskiego; od 1296 r. w granicach księstwa świdnickiego; do 1741: w obrębie weichbildu świdnickiego; 1741-1932: Kreis Schweidnitz, 1932-1945: Landkreis Breslau; 1975-1978 woj. jeleniogórskie
  • historyczne nazwy miejscowości: 1268 r. Coufunge (SUB IV, nr 47,48), 1268 r. Ober-Woitsdorf (SR. 1289)  1300 r. Woycezdorf (CDS XIV, s 125), 1337 r. Kowffingen (RS 5810), 1367 Kouffung (LANDBUCH I), 1507-1540 r. Woiczdorf, zapisywana też jako Woitsdorf lub Woitzdorf oraz powtarzające się określenie „Kaufung”, lub „Woiczdorf, jak kto woli” (LF, D 127). (Boguszewicz 2010)
  • historyczne nazwy majątku: Kottwiz (ZIMMERMANN  1786 t. 6, s. 377) Niederhof, Nidergut, Pałac von Reibnitz

Kontekst przestrzenny, rozplanowanie, stan zachowania obiektu

Wieś została założona na prawie niemieckim, posiadała średniowieczny układ łańcuchowy, z zagrodami sytuowanymi po obu stronach drogi przebiegającej wzdłuż koryta rzeki Kaczawy, pierwszy raz wzmiankowana w 1268 roku jako „Coufunge” (SUb IV, nr 47-48). Wojcieszów wyróżnia się na tle innych wsi śląskich wielością obiektów rezydencjonalnych funkcjonujących na przestrzeni wieków. Taki stan był następstwem znacznego rozdrobnienia własności ziemskiej oraz pochodną wielkości wsi tj. jej areału i potencjału gospodarczego. Historyczna rozpiętość miejscowości to około 8 km w układzie południkowym. Od XIV wieku został utrwalony podział Wojcieszowa na Wojcieszów Dolny (niem. Nieder-Kauffung) – wysunięty najbardziej na północ, następnie Środkowy (niem. Mittel-Kauffung) i na południe – Górny (niem. Ober-Kauffung). Nazwy te wskazują na ich położenie geograficzne, a nie na przynależność własnościową, gdyż od XIV wieku we wsi funkcjonowało więcej niż 3 majątki rycerskie. W okresie największego rozdrobnienia własności ziemskiej, które nastąpiło w XVII – XVIII wieku w Wojcieszowie odnotowano dziesięć majątków (Zimmermann, 1786, Bd. 6. s. 376), natomiast w latach 30. XX wieku funkcjonowały już tylko trzy. Do dziś w granicach Wojcieszowa zachowanych jest pięć dworów i pałaców.

Majątek Nieder-Kauffung, wchodzący w skład dawnego zespołu dworskiego zwanego Niedergut znajduje się w północnej części Wojcieszowa (Nieder-Kauffung). Przysłonięty szpalerem drzew, widoczny jest po zachodniej stronie drogi Świerzawa – Marciszów. Nie został zlokalizowany w centrum pierwotnej struktury wsi, oddalenie od kościołów (katolickiego i ewangelickiego), to około 800 m. Zespół, złożony jest z części rezydencjonalnej – pałacu z parkiem i części folwarcznej. Wjazd na działkę znajduję się z ulicy Bolesława Chrobrego, od strony drogi teren otacza współczesne betonowe ogrodzenie.  Pałac oddziela od ulicy park, którego główną częścią jest duży, podłużny staw z dwoma wyspami; w stronę stawu zwraca się elewacja wschodnia pałacu, z opadającym piętrowym tarasem. Do budynku prowadzi asfaltowy podjazd, łączący się z drogą poprzez bramę wschodnią. Fasadę stanowi elewacja zachodnia, która skierowana jest w stronę podwórza folwarcznego, poprzedza ją okrągły klomb z dojściem z dwóch stron.  Od północy i zachodu rozciąga się park, za budynkami gospodarczymi biegnie droga gruntowa, na zachód od niej, na wzniesieniu rozciąga się teren dawnych ogrodów ograniczony od północy i zachodu wysokim, kamiennym murem, od południa drogą, idącą w kierunku pól. Układ budynków stanowi obecnie nieregularny czworobok z współczesnymi budowlami w postaci stalowych silosów i wiat.

Budynek pałacu o malowniczej, monumentalnej bryle, rozczłonkowany jest szczególnie w partii dachu (wieżyczki, szczyty, kominy, facjaty). Pałac jest trzykondygnacyjny, kondygnacja przyziemia pełni rolę piwnic, z użytkowym poddaszem. Korpus budynku nakrywa 4-spadowy dach, o ściętym wierzchołku. Wzniesiony na planie pięcioboku zbliżonego do kwadratu, nieco dłuższa oś wsch.-zach. akcentowana jest dwiema kwadratowymi wieżami, z osiowymi wejściami. Obie części elewacji wschodniej, ustawione w stosunku do siebie pod bardzo małym kątem, wydają się być prawie równoległe. Stąd wniosek, że nieregularności rzutu nie są zamierzone, wynikają natomiast z wykorzystywania dawnych murów w trakcie kolejnych przebudów. Fasada (elewacja zachodnia) siedmioosiowa, z centralnie usytuowaną kwadratową wieżą, w której znajduje się główne wejście do pałacu. Nad wejściem dwa kartusze herbowe, rodów von Zieten i von Zedlitz und Neukirch.

Ściany zewnętrzne murowane są z cegły pełnej i kamienia – w dolnych partiach murów przewaga kamienia, powyżej – głównie cegła, ściany obustronnie tynkowane. Detal architektoniczny, przede wszystkim, kamienny (obramienia otworów okiennych, podokienniki, pseudomachikuły, biforia, wsporniki szczytów, obramienia otworów drzwiowych), także ceramiczny, tynkowany (gzyms wieńczący, szczyty, wieżyczki) oraz wyrabiany w tynku (herby nad wejściem głównym). Zachowany jest pierwotny układ pomieszczeń – 3-traktowy wzdłuż obu osi. Centralnym pomieszczeniem budowli jest tunelowa klatka schodowa, stanowiąca główny ciąg komunikacyjny. Poprzedza ją wydłużona sień zachodnia, połączona wąskim przejściem z mniejszą sienią wschodnią. Przyziemie pełniło prawdopodobnie funkcje gospodarcze i pomocnicze. W trakcie południowym. 2-giej kondygnacji, stanowiącej piano nobile, mieściły się główne pomieszczenia pałacowe. Układ pomieszczeń powtarza się na wszystkich kondygnacjach.

Dzieje własności dóbr ziemskich i obiektu na podstawie przyczynków źródłowych

Chronologię własności posiadłości można prześledzić na podstawie monografii napisanej przez P. Stockmanna z okazji 150-lecia pierwszego nabożeństwa wspólnoty ewangelickiej. Wpis z książki Stockmanna opatrzony jest adnotacją, że informacje były częściowo zaczerpnięte z Landbuchów, częściowo ze starych ksiąg wieczystych, a częściowo z ksiąg ławników. Autor spisu dodał adnotację dotycząca sposobu zapisu: lata bez nawiasów oznaczają możliwy do sprawdzenia początek posiadania przez kolejnego właściciela; linia pomiędzy dwoma nazwiskami wskazuje na brak dokładnej informacji o czasie własności; rok w nawiasie oznacza pierwszą wzmiankę o kolejnym właścicielu. Część z dat możliwa jest do sprawdzenia w źródłach, zapisane w nawiasach po wpisie.

  • (1403) – Nickol Stumpfil  (LKŚJ III nr 1415) – Hannos Stumpfil,
  • 1449 – Seyfried von Seidlitz,
  • (1483) – Georg von Seidlitz,
  • (1522) – Christoph I von Seidliz (APWr Ritterdienste 1550, s. 43),
  • (1579) – Seyfried I von Seidliz – Seyfried II von Seidlitz,
  • (1663 i 67) – Siegismund von Polsnitz, Johann Friedrich von Tilisch,
  • (1675) – Anna Margarete Tielisch, z domu von Polsnitz,
  • (1682) – Margarete Reibniz, z domu von Polsniz,
  • 1688 – Georg Wilhelm von Reibnitz,
  • 1727 – Heinrich Wilhelm Freiherr von Kottwitz,
  • 1762 – którego wdowa była opiekunką synów Siegismunda, Wilhelma i Karla Friedrichów, po śmierci synów w 1772 r. jako właścicielka,
  • 1785 – Cunigunde Maximiliane Sophie z domu baronowa von Kottwitz (ZIMMERMANN  1786 t. 6, s. 377),
  • 1806 – Karl Emanuel Theodor Vizthum von Eckstädt,
  • 1808 – Barbara Louise Wilhelmine Freifrau von Zedlitz, z domu baronowa von Kottwiz,
  • 1816 – Caspar Otto Conrad Gottlieb Baron von Zedlitz- Neukirch (KNIE 1830, s. 279, KNIE 1845, s. 323)
  • (1858) – Baron Cuno von Zedlitz (SGA 1870, s. 133)
  • 1874 – Baron Adrian von Zedlitz,
  • 1888 – Brigitte, Cunigunde i Gabriele, baronowe Zedliz-Neukirch. (Handbuch 1892)
  • (1910) – baron Adrian i Katharina Zedlitz und Neukirch (Adressbuch 1910)
  • (1912) – baron Cuno Zedlitz und Neukirch (Adressbuch 1912)
  • Pani Louisa von Bergmann z domu von Korn z Wojcieszowa Górnego (Adressbuch 1921)
  • Joachim von Bergmann (Adressbuch 1930 i 1937)

Po drugiej wojnie światowej majątek w Wojcieszowie Dolnym przekazano w zarząd Państwowemu Gospodarstwu Rolnemu. W pałacu urządzono biura przedsiębiorstwa. Od lat sześćdziesiątych do 2001 roku w rezydencji funkcjonowała szkoła podstawowa. Od 2002 r. budynek wraz z otaczającym go dziewiętnastowiecznym parkiem jest własnością prywatną.

Stan badań

  • W części szóstej spisu F. A. Zimmermanna z 1786 r.  podzielił on miasto na Ober- , Mittel-, Nider – Kauffung , w części Nider- pałac przy ulicy B. Chrobrego 241 jest nazwany „Kottwiz” i opisany jako składający się z: 1 folwarku, 6 rolników, 32 ogrodników, 16 gospodyń domowych.
  • Posiadłość widnieje w sporządzonej przez J. G. Knie inwentaryzacji wsi, osad, miasteczek województwa śląskiego z 1830 i 1845 roku.
  • W 1892 r. została wydana monografia Wojcieszowa napisana przez P. Stockmanna z okazji 150-lecia pierwszego nabożeństwa wspólnoty ewangelickiej, w której został zawarty m.in. spis własności majątku Nider.
  • Założenie pałacowe, obejmujące pałac i park jest wpisane do rejestru zabytków (pałac pod nr A/3433/1273/J od 25.09.1996 r., park pod nr 672/625/J od 31.03.1980 r.).
  • W 1996 roku powstała biała karta, opracowana przez Ewę i Jacka Sawińskich, obejmująca opis budynku, inwentaryzacje rzutu parteru oraz inwentaryzację fotograficzną
  • W ramach projektu badawczego pt. „Katalog zamków i dworów obronnych Śląska”, dr inż. arch. Artur Kwaśniewski opracował kwerendę wybranych źródeł historycznych i opracowań nt. majątków ziemskich i siedzib rycerskich/szlacheckich w Wojcieszowie (Wrocław, sierpień 2023), w tym zawarł majątek Nider.

Historia budowlana obiektu

Pałac Nieder, drugi z majątków w dolnej części Wojcieszowa, w obecnej formie został zbudowany na przełomie XVII i XVIII wieku,  poprzedzony przez późnorenesansową budowlę, której ślady w postaci sklepień kolebkowo-krzyżowych, i kolebkowych z lunetami można odnaleźć w niemal każdym pomieszczeniu parteru. Ta ostatnia powstała prawdopodobnie wskutek rozbudowy jeszcze starszego, prawdopodobnie średniowiecznego zameczku-dworu. Najstarszą część można identyfikować ze wschodnim, trójdzielnym pasmem budowli o planie wydłużonego prostokąta i wymiarach około 22,5 m x 9,5 m w obrysie zewnętrznym, dość typowych dla jednotraktowych domów pańskich1 z okresu średniowiecza i wczesnej nowożytności.

Brak możliwości przeprowadzenia badań odkrywkowych na poziomie parteru lub w piwnic obecnego pałacu nie daje podstaw do zweryfikowania tej tezy, jednakże jest ona prawdopodobna z uwagi na przytoczone wyżej, bardzo wczesne wzmianki oraz kartografie historyczną, która ukazuje pozostałości pierścienia fosy oraz zarys muru obronnego.

Literatura

Wzmianki o tym obiekcie: Adressbuch 1910; Adressbuch 1912; Adressbuch 1921; Adressbuch 1930; Adressbuch 1937; APWr Ritterdienste 1550, s. 43; Boguszewicz 2010; CDS XIV, s. 125; Handbuch 1892; KNIE 1830, s. 279; KNIE 1845, s. 323; LANDBUCH I 1367; LF D 127; LKŚJ III nr 1415; RS 5810 1337; SGA 1870, s. 133; Stockmann 1892; SUB IV 1268, nr 47–48; ZIMMERMANN 1786, t. 6, s. 376–377.

(Ed.)

Die schlesischen Massiven Wehrbauten. Bd. IV: Fürstentum Liegnitz Collection

Breslau, 1943.

BibTeX

Kwaśniewski A

Katalog zamków i dworów obronnych Śląska, nr 03PH/0001/22, Zadanie 2 Technical Report

Wrocław, 2023, (Kwerenda wybranych źródeł historycznych i opracowań nt. majątków ziemskich i siedzib rycerskich/szlacheckich w Wojcieszowie (pow. jeleniogórski)).

BibTeX

Kwiecień A

Pałac Wojcieszów, ul. Targowa 4 Technical Report

1992, (Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa, Archiwum PSOZ w Jeleniej Górze, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, Delegatura w Legnicy).

BibTeX

Mapa regulacji rzeki Kaczawy Technical Report

Archiwum Państwowe we Wrocławiu 1908, (Sygn. 82/170/0/2.4/IV.698).

BibTeX

Rejestr powinności wojskowych lenników księstw świdnickiego i jaworskiego z 1550 r. Technical Report

Archiwum Państwowe we Wrocławiu 0000.

BibTeX

Rejestr powinności wojskowych lenników księstw świdnickiego i jaworskiego z 1602 r. Technical Report

Archiwum Państwowe we Wrocławiu 0000.

BibTeX

Sawińska E; Sawiński J

Pałac Wojcieszów, ul. Bolesława Chrobrego 167 Technical Report

Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, Delegatura w Legnicy 1992, (Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa).

BibTeX

Sawińska E; Sawiński J

Pałac Wojcieszów, ul. Miedziana 1 Technical Report

Archiwum PSOZ w Jeleniej Górze, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, Delegatura w Legnicy 1996.

BibTeX

Sawińska E; Sawiński J

Pałac Wojcieszów, ul. Bolesława Chrobrego 251 Technical Report

1996, (Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa. Archiwum PSOZ w Jeleniej Górze, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, Delegatura w Legnicy).

BibTeX

Markgraf H; Schulte W (Ed.)

CDS XIV = Codex Diplomaticus Silesiae, Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Bd. XIV Collection

Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau, 1889, (także skrótowo jako LfeV; Lf; LF).

BibTeX

Knie J G (Ed.)

Alphabetisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andere Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien, nebst beigefügter Nachweisung von der Eintheilung des Landes nach den verschiedenen Zweigen der Civil-Verwaltung mit drei besondern Tabellen Collection

Breslau, 1830.

BibTeX

Knie J G (Ed.)

Alphabetisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andere Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien, nebst beigefügter Nachweisung von der Eintheilung des Landes nach den Bezirken der drei Königlichen Regierungen, den darin enthaltenen Fürstenthümern und Kreisen, mit Angabe des Flächeninhaltes, der mittlern Erhebung über die Meeresfläche, der Bewohner, Gebäude, des Viehstandes u.s.w. Collection

Breslau, 1845.

BibTeX

Jurek T (Ed.)

LANDBUCH I = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom I: 1366-1376 Collection

Poznań, 2000.

BibTeX

Jurek T (Ed.)

LANDBUCH II = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom II: 1385-1395 Collection

Poznań, 2004.

BibTeX

Jurek T (Ed.)

LANDBUCH III = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom III: 1396-1407 Collection

Poznań, 2007.

BibTeX

Irgang W (Ed.)

SUb IV = Schlesisches Urkundenbuch. Tom IV Collection

Köln-Weimar-Wien, 1988.

BibTeX

Stockmann P

Geschichte des Dorfes und des Kirchspiels Kauffung Book

Diesdorf, 1892.

BibTeX

Urmesstischblatt, Printed sectional maps of the Kingdom of Prussia, 1883-1944 Miscellaneous

1883, (Digital copies available at: http://igrek.amzp.pl/mapindex.php?cat=TK25&listtype=standard&listsort=sortoption1 (accessed May 1, 2024). Sheet no. 2948 Kauffung (old numbering) = No. 5161 Kauffung (new numbering)).

BibTeX

Urmesstischblätter von Schlesien, Manuscript map collection of the Province of Silesia Collection

1824, (SBB IIIC Kart. N 729, sheet 2948 (original numbering: Bd X Blatt 4)).

BibTeX

(Ed.)

Schlesien links der Oder ohne die Grafschaft Glatz Collection

1763, (Map, Scale ca. 1:24,000. Staatsbibliothek Berlin, Preußischer Kulturbesitz, SBB IIIC Kart. N 1540, sheet 50).

BibTeX

Zimmermann F A

Beiträge zur Beschreibung Schlesien, Bd. 6 Book

Brieg, 1786.

BibTeX

Ilustracje

Ilustracje

Lokalizacja