Pałac Niemitz przy ulicy Bolesława Chrobrego 167 położony jest w środkowej części Wojcieszowa. Obecny kształt budynku pochodzi z odbudowy po pożarze z 1816 roku, przebudowa z lat 1863-1864 wiązała się z nadaniem budowli cech neogotyckich. Całościowe podpiwniczenie budynku może wskazywać na jednorodność powstania obecnej bryły, prawdopodobnie na przełomie XVI/XVII w.
Lokalizacja | woj. dolnośląskie, pow. złotoryjski, gm. Wojcieszów |
---|---|
Współrzędne | 50.95953, 15.91645 |
Obszar AZP | 82-18 |
Chronologia | nowożytność |
Autorzy | Artur Kwaśniewski, Aleksandra Walkowska |
Data udostępnienia | 10.01.2025 |
Jak cytować?
Zdjęcia, ryciny, ilustracje, plany, przekroje etc. – jak w podpisach
Opis
Przynależność administracyjna i toponomastyka
- w XIII w. Wojcieszów wchodził w skład księstwa śląskiego; od 1296 r. w granicach księstwa świdnickiego; do 1741: w obrębie weichbildu świdnickiego; 1741-1932: Kreis Schweidnitz, 1932-1945: Landkreis Breslau; 1975-1978 woj. jeleniogórskie
- historyczne nazwy miejscowości: 1268 r. Coufunge (SUB IV, nr 47,48), 1268 r. Ober-Woitsdorf (SR. 1289) 1300 r. Woycezdorf (CDS XIV, s 125), 1337 r. Kowffingen (RS 5810), 1367 Kouffung (LANDBUCH I), 1507-1540 r. Woiczdorf, zapisywana też jako Woitsdorf lub Woitzdorf oraz powtarzające się określenie „Kaufung”, lub „Woiczdorf, jak kto woli” (LF, D 127). (Boguszewicz 2010)
- historyczne nazwy majątku: Niemitz (ZIMMERMANN 1786 t. 6, s. 377),
Kontekst przestrzenny, rozplanowanie, stan zachowania obiektu
Wieś założono na prawie niemieckim, posiadała średniowieczny układ łańcuchowy, z zagrodami sytuowanymi po obu stronach drogi przebiegającej wzdłuż koryta rzeki Kaczawy, pierwszy raz wzmiankowana w 1268 roku jako „Coufunge” (SUb IV, nr 47-48). Wojcieszów wyróżnia się na tle innych wsi śląskich wielością obiektów rezydencjonalnych funkcjonujących na przestrzeni wieków. Taki stan był następstwem znacznego rozdrobnienia własności ziemskiej oraz pochodną wielkości wsi tj. jej areału i potencjału gospodarczego. Historyczna rozpiętość miejscowości to około 8 km w układzie południkowym. Od XIV wieku został utrwalony podział Wojcieszowa na Wojcieszów Dolny (niem. Nieder-Kauffung) – wysunięty najbardziej na północ, następnie Środkowy (niem. Mittel-Kauffung) i na południe – Górny (niem. Ober-Kauffung). Nazwy te wskazują na ich położenie geograficzne, a nie na przynależność własnościową, gdyż od XIV wieku we wsi funkcjonowało więcej niż 3 majątki rycerskie. W okresie największego rozdrobnienia własności ziemskiej, które nastąpiło w XVII – XVIII wieku w Wojcieszowie odnotowano dziesięć majątków (Zimmermann, 1786, Bd. 6. s. 376), natomiast w latach 30. XX wieku funkcjonowały już tylko trzy. Do dziś w granicach Wojcieszowa zachowanych jest pięć dworów i pałaców.
Pałac przy ulicy Bolesława Chrobrego 167 położony jest w środkowej części Wojcieszowa, po zachodniej stronie głównej drogi Świerzawa – Marciszów. Nie został zlokalizowany w pierwotnej strukturze wsi, o czym świadczy oddalenie (ok. 600 m) od katolickiego kościoła parafialnego wzmiankowanego od 1366 roku (LANDBUCH I nr 170) oraz od kościoła ewangelickiego, dziś już nieistniejącej parafii.
Fasadą – elewacją wschodnią – pałac zwraca się w stronę drogi. Elewacja zachodnia zamyka od wschodu prostokątne podwórze, otoczone przez budynki folwarczne. Od narożnika północno-wschodniego biegnie mur do ogrodzenia, oddzielającego budynek od drogi, wzdłuż muru i elewacji północnej prowadzi droga dojazdowa na teren dawnego folwarku. Bryła pałacu jest zwarta, masywna i monumentalna. Budynek 2-kondygnacyjny, w całości podpiwniczony, z użytkową 1-szą kondygnacją. poddasza. Pałac nakryty jest dachem mansardowym naczółkowym, zwieńczonym ażurową wieżyczką ze spiczastym hełmem. W połaciach dachowych 1 kondygnacji lukarny, nakryte daszkami 2-spadowymi. Bryła pałacu wzbogacona przez dwie masywne, 2-kondygnacyjne wieże na planie połowy 8-boku. Wieże wchodzą w dolną połać dachową, wieńczy je krenelaż na kroksztynach. Między wieżami filarowy podcień 3-osiowy, o osi środkowej wysuniętej ku przodowi, zwieńczony tarasem. W elewacji zachodniej odpowiednikiem podcienia jest 3-osiowy, jednokondygnacyjny ryzalit, także zwieńczony z tarasem, nad którym znajduje się 3-osiowa facjata z trójkątnym szczytem. Budynek na cokole o zmiennej wysokości.
Ściany zewnętrzne i wewnętrzne murowane z cegły, tynkowane. Detal architektoniczny ceramiczny, otynkowany (gzymsy, krenelaż, pilastry) oraz wyrobiony w tynku (obramienia otworów, głowice pilastrów).
Budynek na rzucie prostokąta. Część środkową fasady ujmują masywne wieżyczki na rzucie połowy ośmioboku, między nimi filarowy, prostokątny podcień, którego środkowe filary ustawione ukośnie i wysunięte do przodu. Podcieniowi fasady odpowiada 3-osiowy, prostokątny ryzalit środkowy elewacji zachodniej. Sień znajduje się na osi środkowej budynku. Pomieszczenia w układzie 3-traktowym w osi podłużnej (w części północnej układ korytarzowy jednostronnie otwarty). Wnętrza niegdyś w układzie 2-(część południowa) i 2,5-traktowym (część północna). Przelotowa sień dzieli budynek na dwie części. Część pomieszczeń parteru jest sklepiona. Wnętrza reprezentacyjne znajdowały się prawdopodobnie na 2-giej kondygnacji, zachowana jest część oryginalnej stolarki drzwiowej i okiennej.
Dzieje własności dóbr ziemskich i obiektu na podstawie przyczynków źródłowych
Chronologię własności posiadłości można prześledzić na podstawie monografii napisanej przez P. Stockmanna z okazji 150-lecia pierwszego nabożeństwa wspólnoty ewangelickiej. Wpis z książki Stockmanna opatrzony jest adnotacją, że informacje były częściowo zaczerpnięte z Landbuchów, częściowo ze starych ksiąg wieczystych, a częściowo z ksiąg ławników. Autor spisu dodał adnotację dotycząca sposobu zapisu: lata bez nawiasów oznaczają możliwy do sprawdzenia początek posiadania przez kolejnego właściciela; linia pomiędzy dwoma nazwiskami wskazuje na brak dokładnej informacji o czasie własności; rok w nawiasie oznacza pierwszą wzmiankę o kolejnym właścicielu. Część z dat możliwa jest do sprawdzenia w źródłach, zapisane w nawiasach po wpisie.
- Hans Reibniz von Girleßdorf zur Mauer,
- 1581 – Christoph Seidlitz,
- (1637) – Sebastian von Zedliz- Cammerswaldau, syn starszego Georga auf Stöckel i Stimpel, brat Melchiora auf Stöckel (APWr Ritterdienste 1602, s. 371),
- (1672) – Sebastian von Zedliz – pani Barbara Helene Niemiz, z domu von Zedlitz – spadkobiercy Warnsdorfa,
- 1694 – Friedrich von Zedlitz auf Tschirnhaus und Lest, zjednoczony z Tschirnhaus do 1803 (ZIMMERMANN 1786 t. 6, s. 377),
- 1803 – Friedrich Ludwig Karl Graf Pfeil,
- 1806 – Ernst Ferdinand August von Üchtriz i Steinkirch,
- 1823 – Ferdinand Friedrich Wilhelm Alexander von Üchtriz-Steinkirch (KNIE 1830, s. 279), (KNIE 1845, s. 323), (SGA 1870, s. 133),
- 1890 – Pani Karoline Ernestine Ferdinande Helene von Niebelschütz, z domu von Üchtritz-Steinkirch. (Handbuch 1892), (Krane 1901-1904)
Pod koniec XIX w. do ok. 1917 właścicielką jest Helena v. Niebelschutz (z domu Uchtritz-Steinkirch), po niej Margareta v. Gersdorff (z domu Niebelschutz) do 1937. Ostatni dziedzic, Rudolf v. Gersdorff opuścił posiadłość w 1946 r. Po II wojnie światowej pałac wraz z resztą posiadłości przeszedł na własność skarbu Państwa Polskiego i użytkowany był początkowo jako dom dziecka; w 2 poł.1.50-tych w użytkowanie spółdzielni rolniczej a potem PGR-u w Wojcieszowie.
Stan badań
- W części szóstej spisu F. A. Zimmermanna z 1786 r. podzielił on miasto na Ober- , Mittel-, Nider – Kauffung , w części Mittel- pałac przy ulicy B. Chrobrego 167 jest nazwany „Niemitz” i opisany jako składający się z: 1 folwarku, 3 rolników, 20 ogrodników, 11 gospodyń domowych.
- Posiadłość widnieje w sporządzonej przez J. G. Knie inwentaryzacji wsi, osad, miasteczek województwa śląskiego z 1830 i 1845 roku.
- W 1892 r. została wydana monografia Wojcieszowa napisana przez P. Stockmanna z okazji 150-lecia pierwszego nabożeństwa wspólnoty ewangelickiej, w której został zawarty m.in. spis własności majątku Niemitz.
- Założenie pałacowe jest wpisane do rejestru zabytków pod nr A/996 od 14.02.2007 r.
- W 1992 roku powstała biała karta, opracowana przez Ewe i Jacka Sawińskich, obejmująca opis budynku, inwentaryzacje rzutu parteru oraz inwentaryzację fotograficzną.
- W ramach projektu badawczego pt. „Katalog zamków i dworów obronnych Śląska”, dr inż. arch. Artur Kwaśniewski opracował kwerendę wybranych źródeł historycznych i opracowań nt. majątków ziemskich i siedzib rycerskich/szlacheckich w Wojcieszowie (Wrocław, sierpień 2023), w tym zawarł majątek Niemitz.
Historia budowlana obiektu
Majątek Niemitz został uwzględniony w monografii Stockmanna, opisana przez niego historia własności sięga tam II połowy XVI wieku, dobra pojawiają się również na mapie Reglera (1763) oraz w spinie Zimmermanna (1786), może to dowodzić istnienia w tym miejscu wcześniejszego majątku na którego zrębie powstał XIX budynek. Obecny kształt budynku pochodzi z odbudowy po pożarze z 1816 roku, w którym wraz z pałacem spłonęło kilka budynków gospodarczych. Data na chorągiewce wiatrowej wiąże się z przebudową, a właściwie z nadaniem budowli cech neogotyckich w 1863-1864 roku. Prawdopodobnie podczas tej przebudowy nastąpiło odwrócenie front ku drodze i wzmocnienie osi wejścia w postaci basztek. Ze względu na to, że pałac jest własnością prywatną i nie ma możliwości przeprowadzenia wizji lokalnej we wnętrzach budynku, w celu datowania posłużono się dodatkowo opisem zamieszczony w białej karcie „(…) w pierwszej kondygnacji, sień i pomieszczenia traktu wschodniego w części południowej sklepione są kolebką z lunetami i krzyżowo (dwa pomieszczenia południowe), kolebkowo sklepiony jest również korytarzyk części północnej.” Całościowe podpiwniczenie budynku może ponadto wskazywać na jednorodność powstania obecnej bryły.
Literatura
Wzmianki o tym obiekcie: APWr 1550; APWr 1602; Jurek 2004, s. 136; Knie 1830, s. 323–324; Knie 1845, s. 279; Kwaśniewski 2023; Regler 1763; Stockmann 1892; Urmesstischblätter 1824; Zimmermann 1786, s. 376.
Katalog zamków i dworów obronnych Śląska, nr 03PH/0001/22, Zadanie 2 Technical Report
Wrocław, 2023, (Kwerenda wybranych źródeł historycznych i opracowań nt. majątków ziemskich i siedzib rycerskich/szlacheckich w Wojcieszowie (pow. jeleniogórski)).
Rejestr powinności wojskowych lenników księstw świdnickiego i jaworskiego z 1550 r. Technical Report
Archiwum Państwowe we Wrocławiu 0000.
Rejestr powinności wojskowych lenników księstw świdnickiego i jaworskiego z 1602 r. Technical Report
Archiwum Państwowe we Wrocławiu 0000.
Pałac Wojcieszów, ul. Bolesława Chrobrego 167 Technical Report
Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, Delegatura w Legnicy 1992, (Karta Ewidencyjna Zabytków Architektury i Budownictwa).
Alphabetisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andere Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien, nebst beigefügter Nachweisung von der Eintheilung des Landes nach den verschiedenen Zweigen der Civil-Verwaltung mit drei besondern Tabellen Collection
Breslau, 1830.
Alphabetisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andere Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien, nebst beigefügter Nachweisung von der Eintheilung des Landes nach den Bezirken der drei Königlichen Regierungen, den darin enthaltenen Fürstenthümern und Kreisen, mit Angabe des Flächeninhaltes, der mittlern Erhebung über die Meeresfläche, der Bewohner, Gebäude, des Viehstandes u.s.w. Collection
Breslau, 1845.
LANDBUCH I = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom I: 1366-1376 Collection
Poznań, 2000.
LANDBUCH II = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom II: 1385-1395 Collection
Poznań, 2004.
LANDBUCH III = Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego, tom III: 1396-1407 Collection
Poznań, 2007.
Geschichte des Dorfes und des Kirchspiels Kauffung Book
Diesdorf, 1892.
Urmesstischblatt, Printed sectional maps of the Kingdom of Prussia, 1883-1944 Miscellaneous
1883, (Digital copies available at: http://igrek.amzp.pl/mapindex.php?cat=TK25&listtype=standard&listsort=sortoption1 (accessed May 1, 2024). Sheet no. 2948 Kauffung (old numbering) = No. 5161 Kauffung (new numbering)).
Urmesstischblätter von Schlesien, Manuscript map collection of the Province of Silesia Collection
1824, (SBB IIIC Kart. N 729, sheet 2948 (original numbering: Bd X Blatt 4)).
Schlesien links der Oder ohne die Grafschaft Glatz Collection
1763, (Map, Scale ca. 1:24,000. Staatsbibliothek Berlin, Preußischer Kulturbesitz, SBB IIIC Kart. N 1540, sheet 50).
Beiträge zur Beschreibung Schlesien, Bd. 6 Book
Brieg, 1786.
Ilustracje
Ilustracje

![WOJCIESZÓW, pałac Niemitz, fragment mapy Messtischblatt z lokalizacją obiektu (oprac. P. Błoniewski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2025/01/Wojcieszow-Niemitz-2.jpg)
![WOJCIESZÓW, pałac Niemitz na numerycznym modelu terenu (oprac. P. Błoniewski, Katalog Zamków i Dworów Obronnych Śląska [https://zamki.pwr.edu.pl/]. Licencja: CC BY-NC 4.0 [https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/])](https://zamki.pwr.edu.pl/wp-content/uploads/2025/01/Wojcieszow-Niemitz-3-1024x648.jpg)
